
Precz z naturą
Odczuwacie względem natury pogardę i nienawiść, bo są w niej sprawy nierozumiałe, z którymi musielibyście się liczyć.
Henryk Sienkiewicz, laureat Nagrody Nobla, w swojej powieści 'Quo Vadis' rozważa nasz stosunek do natury.
Kocham naturę – to jest dom mojego serca. Nie znam innej drogi do szczęścia jak ciągłe pozostawanie w bliskim kontakcie z naturą.
Gdy w styczniu pszczoły wylatują, dobry roczek zwiastują.
Słońce mocno przypieka,burza niedaleka.
Marzec suchy; kwiecień, gdy w deszcz bogaty bywa; maj zaś chłodny - w urodzaj taki rok opływa.
Można wbić gwoździa raniącym słowem i go później wyjąć przepraszając, ale jeśli spojrzymy to ślad zostaje dalej, tak samo w życiu. Uczmy się tego, aby nie było za późno na przepraszam.
Drzewo poznajesz po majach, a kurę po jajach.
Bo nic dla człowieka lepszego pod słońcem, niż żeby jadł, pił i doznawał radości, i by go to cieszyło przy jego trudzie za dni jego życia.
Róże kwitną, bo wierzymy w nie.
Natura! Jesteśmy otoczeni nią i zanurzeni w niej. Nie możemy się z nią zetknąć, ani nie czując jej obecności, nie możemy się od niej oddzielić, ani nie czując jej troski.
Jeśli wrzesień będzie ciepły i suchy, pewno październik nie oszczędzi pluchy.