Precz z naturą

 Kiedy w styczniu rośnie trawa, licha w lecie jest potrawa.

 Gdy w Gromniczną z dachów ciecze, zima jeszcze się przewlecze.

 Na Nowy Rok jeśli jasno, i w grzmotach też będzie ciasno.

 Gdy w Gromniczną jest ładnie, dużo śniegu jeszcze spadnie.

 Cieszymy się, że jesteśmy na tym świecie; jesteśmy z nim związani niezliczonymi nićmi, które rozciągają się od ziemi do gwiazd.

 Zachwyca nas zauważalne piękno; lecz wieczne jest to, co niewidoczne.

 Rosnące drzewa są najlepszymi nauczycielami. Co oni potrafią, ludzie potrafią tylko marzyć: wchodzić do nieba i jednocześnie rosnąć do ziemi, by była harmonia pomiędzy obiema straszliwymi mocami, niebem i ziemią.

 Kwiat żyje, kocha i przemawia cudownym językiem.

 Nic tak nie umacnia i nie oświeca duszy, jak przyroda. Oto nasza matka, opiekunka i nauczycielka, najwierniejsza przyjaciółka, kiedy wszyscy nas opuszczają, źródło niewysłowionej radości i zdrowia, które nie kosztują ani grosza.

 Natura to jedyna książka, która na każdej stronie oferuje bogate treści. Jeżeli tylko mamy ochotę i odwagę przez nią się przebić, zawsze znajdziemy coś wartościowego dla naszej duszy.