Precz z naturą

 Gdy otworzymy nasze serca i umysły dla nieskończoności natury, zobaczmy jej piękno i doświadczmy jej wielkości, stanowi to prawdziwe otwarcie na głębokie zrozumienie siebie i świata, który nas otacza.

 Natura jest dla nas matką, siostrą, przyjaciółką, świadkiem naszych cierpień i radości. Nie mówi, lecz słucha, nie daje rad, ale pociesza. Nie ocenia, ale przyjmuje nas takimi, jakimi jesteśmy.

 Biada temu domowi, gdzie krowa dobodzie wołowi.

 Zachodzące słońce często zazdrości wschodzącemu księżycowi.

 Gdy wrzesień bez deszczów będzie, w zimie wiatrów pełno wszędzie.

 Natura jest niezwykła, posiada nieskończony zasób urody w każdym zakątku świata. Kiedy przyglądam się jej, czuję, że jest to najbardziej inspirujące miejsce na ziemi.

 Cały świat zwierzęcy jest pasożytem roślinnego.

 Kwiecień, co deszczem rosi, wiele owoców przynosi.

 Przyroda nie jest miejscem do odwiedzenia. To jest dom. Ludzie, którzy spojrzą głęboko na naturę, odnajdą tam siebie samych. W naturze człowiek odnajduje spokój i harmonię, ponieważ jest to źródło wszystkiego, co żyje.

 To kreatywność sprawia, że przemieniamy się albo w bogów, albo w diabły.