Precz z naturą

 Ziemia nie należy do człowieka, to człowiek należy do ziemi. Wszystko co przydarzy się ziemi, przydarzy się także jej synom. Człowiek nie utkał sieci życia, jest w niej tylko jednym z ogniw. Cokolwiek uczyni z tą siecią, uczyni samemu sobie.

 Ptak śpiewa nawet wówczas, kiedy gałąź trzeszczy, ponieważ wie, co znaczą jego skrzydła.

 Gdyby nie było łez, słońce spaliłoby nam żebra.

 Kwiat bez zapachu, jak człowiek bez duszy.

 Gdy w Popielec pogoda, wiosna będzie sucha; gdy deszcz będzie mokra; a jeżeli zimno, będzie zimna.

 Biedny, kto gwiazd nie widzi bez uderzenia w zęby.

 Zapach, kolor, rytm natury są wspaniałymi naukowcami, którzy uczą nas, jak żyć. Największą tajemnicą człowieka jest tajemnica natury, a największym odkryciem - znajomość jej praw.

 Trzeba długo patrzeć na drzewa, na trawę, na kamienie. Długo patrzeć na twarze ludzkie. Wtedy powoli z otchłani wyłania się to, co w nich najpiękniejsze. Ale uroda ta chyla się ku ucieczce - trzeba ją pochwycić.

 Gaśnie księżyc przed słońcem.

 Każde drzewo, każdy fragment roślinności stanowi dla mnie otwartą księgę, w której czytam z zachwytem. Natura jest dla mnie niemym, ale jakże wymownym językiem, którym mówi do mnie Bóg.