Precz z naturą

 Każde drzewo, każdy fragment roślinności stanowi dla mnie otwartą księgę, w której czytam z zachwytem. Natura jest dla mnie niemym, ale jakże wymownym językiem, którym mówi do mnie Bóg.

 Gdy rój w maju idzie w górę, kosztuje on siana furę.

 Kogo Bóg ptakom obiecał, w tym ryby nie zagustują.

 Jeśli w pierwszy dzień po Narodzeniu dopiekało, będzie zima długo białą.

 Gdy człowiek wspina się na jakiś szczyt, to nagle, będąc tuż pod nim, zaczyna wyraźniej widzieć inne szczyty, które go otaczają. Te znacznie wyższe. Z dołu ich w ogóle nie widać lub są bardzo niewyraźne. Tam u góry są wyraziste i tym, że są wyraźne, denerwują.
I samą tylko swoją obecnością odbierają całą radość wchodzenia na ten swój obecny.
I będąc już na wierzchołku swojego,
zamiast poczuć spełnienie, czuje się
tęsknotę za tymi wyższymi.

 W sierpniu mgły w górach? mroźne gody kiedy mgły w dolinach? dla pogody.

 Słońce mocno przypieka,burza niedaleka.

 Kto ibisowi dał mądrość, a rozum dał kogutowi?

 Niebez powodu serce ma dwie komory.. Gdy jedna zostanie zraniona, druga pomaga jej sie podnieść, zrozumieć i wybaczyć

 Jest jeden aspekt, pod którym zwierzęta przewyższają człowieka - ich łagodne, spokojne cieszenie się chwilą obecną.