Gdy na Siewną jest błękitnie, ...

 Wielkie rzeki cicho płyną.

 Śmierć jest tym samym co narodziny, misterium natury.

 Cała harmonia tego świata składa się z elementów sprzecznych.

 By dojść do źródła, trzeba płynąć pod prąd.

 Jastrząb mięso, wiatr pierze, a hodowca jajo bierze.

 Natura to jest to, co nas otacza, co nas kształtuje i wpływa na nasze życie. To jest siła, której nie można zignorować. To jest nasze tło, nasz przewodnik, nasza mama i nasz najbliższy przyjaciel.

 Kochać naturę to żyć na bosaka wśród strumieni przemijalności, to odczuwać radość promieni słońca, gwiazd i srebrzystej księżyca, to wdychać moc wszechświata nieskończonego.

 Bociany przylatują i odlatują. Dzieci pozostają.

 Zbyt często zapominamy, że jesteśmy jedynie małym fragmentem natury. Nasz życia to krótki migotanie, w porównaniu z wiecznością sił przyrody.

 Gdy w adwencie sadź na drzewie się pokazuje, to rok urodzajny nam zwiastuje.