Barwa jest cierpieniem światła.
Barwa jest cierpieniem światła.
Czerwiec mokry po zimnym maju, chłopom w jesieni będzie jak w raju.
Jaka zima, takie lato.
Natura jest jak muzyka. Każdy jej ton jest wyjątkowy, każdy dźwięk tworzy harmonię. Poszczególne jej elementy składają się na piękno, które zawsze znajduje swoje odzwierciedlenie w ludzkich sercach.
Cóż słodszego niż miód, a cóż mocniejszego niż lew.
Natura to najdoskonalsza artystka, której nigdy nie jest szkoda farb, zawsze posypując ziemię kwiatami i liśćmi, pokrywając jej podobizny w nieskończonej różnorodności.
Natura to jest księga wielka, której najdrobniejszy tytuł zawiera sens, który można rozwinąć w tom, a ludy czytają tylko strony. Lecz, czytając, zasypiają.
Natury nie można oszukać. Da się co najwyżej spróbować, ale kiedy myślimy, że udało się nam zmylić naturę, to tak naprawdę zmyliliśmy samych siebie.
Lisowi, choć już położony, jeszcze nie dowierzaj.
Nie ma na świecie krainy, gdzie by natura więcej dała i mniej żądała, gdzie by na człowieka patrzyła twarzą tak szczerym uśmiechem jak u nas. Wód jest pełno, pól jest pełno, puszcza stoi otworem i zamożność, i stołki przed nami.
Natura to jedyna księga, która oferuje cenny kontent na każdej swojej stronie. Czas spędzony na łonie natury nigdy nie jest stracony, zawsze odnawia naszą duszę.