Kropla drąży kamień nie siłą, ...

 Marzec, co z deszczem chadza, mokry czerwiec sprowadza.

 Kiedy październik śnieżny i chłodny, to styczeń bywa zwykle łagodny.

 Lasy, które najbardziej doceniamy, to te, które nam ocalały. To tam, jesteśmy blisko natury, jej rytmu, harmonii i wiecznej życiowej energii. To dom, który daje nam powietrze, które oddychamy.

 Natura nigdy nie wprowadza nic bezcelowo, nie wykonuje niczego na próżno, nie potrzebuje jednej istoty do zniszczenia drugiej.

 Natura jest księgą, a jej różne strony są pełne niezliczonych, cudownych tajemnic, które ciągle nas fascynują. Te tajemnice to nic innego, jak odbicie nieskończonego piękna, które istnieje w naturze.

 Cała harmonia tego świata składa się z elementów sprzecznych.

 Kwiat żyje, kocha i przemawia cudownym językiem.

 Stado dzikich kaczek podrywa się nie dlatego, że jedna zakwakała, lecz dlatego, że się poderwała.

 Gdy wół nie chce robić, trza mu w ucho trąbić.

 Barwa jest umiarkowanym światłem.