W lutym wody wiele, w ...
W lutym wody wiele, w lecie głodne i cielę.
Kiedy Nil zna twoją tajemnicę, będzie ją wkrótce znała i pustynia.
Gdy patrzę na te niezmierzone przestrzenie, na te ogromy niebios i ziemi, zastanawiam się, jakim jestem dla nich niczym. A jednak to ja, człowiek, jestem świadkiem ich istnienia i podziwiam ich majestat. To ja, maluch, patrzy na nie i dostrzega ich piękno. To ja, istota tak malutka i krucha, mogę cieszyć się tym, co przede mną, i rozumieć to, co dostrzegam. Tylko ja, człowiek...
Pierwszego maja deszcz,nieurodzajów wieszcz.
Bitemu psu dosyć kij pokazać.
Gdy w Wielki Piątek rosa, na łące nie chwyci się kosa.
Gdzie wiele wilków, psów wiele trzeba.
Jakąż lwicą między lwami była twoja matka? Leżała wśród lwiątek i odkarmiała małe.
W naturze nic nie ginie... I każda rzecz, choćby najmniejsza, zachowuje się tak, jakby nosiła w sobie świadomość całego wszechświata.
Natura jest księgą, której każda strona jest pełna głębokich nauk. Tylko nie każdy potrafi ją czytać. Wszystko jest powiązane, nie ma tu przypadków.
Natura nie ma w sobie nic okrutnego, człowiek jest jedynym, który wnosi okrucieństwo do niej, bo nie potrafi zrozumieć, że cierpienie, jakie ona przynosi, jest tylko miłością, która pragnie doskonałości.