Jak przylecą żurawie, można bydło ...

 Natura jest księgą, a jej różne strony są pełne niezliczonych, cudownych tajemnic, które ciągle nas fascynują. Te tajemnice to nic innego, jak odbicie nieskończonego piękna, które istnieje w naturze.

 Wiosną? nadzieje rosną, przychodzi lato?czekamy na to, w jesieni? może się zmienić,przychodzi zima? znowu nic nie ma.

 Natura ma to do siebie, że nigdy nie przestaje nas zadziwiać. Jej piękno, harmonia i zaskakujące zdolności adaptacyjne są niekończącym źródłem inspiracji. Każda roślina, każde zwierzę, każdy kamień ma swoją unikalną historię i znaczenie w wielkim obrazie życia.

 I bocian wszystkich żab nie wyłowi.

 Cały świat zwierzęcy jest pasożytem roślinnego.

 Dwudziesty pierwszy listopada pogodę zimy zapowiada.

 Jakże ważne jest dla nas, żebyśmy rozumieli język przyrody, by natura była dla nas czymś innym niż martwym słownikiem. W naturze jest człowiek; musi ona żyć dla naszej duszy; musi ona być nieskończoną objawieniem dla nas. Musimy nauczyć się w niej rozumieć ducha.

 Bóg, chcąc zniszczyć mrówkę, pozwala jej zdobić skrzydła.

 Dobrocią i najsroższe zwierzę ugłaszczesz.

 Czy od echa można oczekiwać czegoś oryginalnego?