Jak przylecą żurawie, można bydło ...

 Natura neverzigt. Natura jest niekończącym się teatrem, który pokazuje wszystko, co kiedykolwiek warto pokazać. Wszystko, co jest w niej niezapomniane, zostało w niej zawarte, a my jesteśmy tylko zwykłymi widzami.

 Natura jest nieskończenie podzielonym Bogiem.

 Nie żyje się na tym świecie tylko dlatego, aby być szczęśliwym. Nie! Właściwie nie można być szczęśliwym, jeśli się nie kocha przyrody, nie czuje się bliskości z nią! Bo, co to właściwie jest? Czemu jest człowiekowi potrzebne szczęście?

 Natura jest templum wspaniałych drzew. Jej zieleń to nasza święta ostroga, ku tej sióstce duch nam wciąż dąży, nie zna przeszkód, nie zna granic, nie zna trwogi.

 Mielizna jest łysiną morza.

 Wolę być samotnym wilkiem, niż płaszczącym się psem.

 Człowiek przychodzi na ten świat z krwawiącą raną.

 Lasy, które najbardziej doceniamy, to te, które nam ocalały. To tam, jesteśmy blisko natury, jej rytmu, harmonii i wiecznej życiowej energii. To dom, który daje nam powietrze, które oddychamy.

 Gdy widzimy się z naturą, oczywiście widzimy tylko jakoś powierzchownie. Głębszą jej prawdę może więdnąć tylko ten, kto sam doświadcza życia, co wartością ma tylko to, co w nim zakwita z własnego korzenia.

 Piękno ludzi jest największym pięknem ziemi.