Kiedy w marcu deszczu wiele, ...

 Zajmować się biologią oznacza podglądać Boga przy akcie stworzenia.

 A te mrówki, tak wspaniałe,Pełne żądzy, wiedzy, pychy,Jakże twór to śmieszny, lichy.

 Styczeń, gdy mrozem nie wygodzi,marzec z kwietniem wraz wychłodzi.

 Niezależnie od tożsamości i położenia, każdy na Ziemi może stać pod słońcem, poczuć wiatr na twarzy, zobaczyć światło księżyca i gwiazd. Wszyscy jesteśmy związani z Naturą i przez nią. Oddychamy tym samym powietrzem, pijemy tę samą wodę, czerpiemy życie z tej samej planety. Nasz obowiązek to chronić i cenić ten świat dla przyszłych pokoleń.

 Bóg, chcąc zniszczyć mrówkę, pozwala jej zdobić skrzydła.

 Jak w zimie piecze, to w lecie ciecze.

 Chcesz mięso jeść, idź za wilkiem ogon nosić.

 Natura niczego nie marnuje. Z kwiatu, który opadnie, powstaje nasiono. Z nasiona - nowe drzewo. Z drzewa - kwiaty. I tak, w nieskończony krąg, toczy się życie. Nawet śmierć staje się początkiem nowego istnienia.

 Natura nie ma granic, nie znamy jej początku, nie przewidujemy końca. Uczy nas ona, że wielkość ideałów nie zna miary, nie podlega czasowi i nie zanika z biegiem lat.

 Jedne drzewa na węgle, a drugie na węgły.