Jak w czerwcu pogoda służy, ...

 Boże Narodzenie po wodzie, Wielkanoc po lodzie.

 Natura nie potrzebuje człowieka. Człowiek potrzebuje natury. Natura to nie miejsce do odwiedzenia, to dom. Biorąc pod uwagę, że zniszczyliśmy jej większość, nie powinniśmy być zdziwieni, jeśli zdecyduje się nas wyplenić.

 Dawniej lepiej bywało i kury większe jaja niosły.

 I chodzą ludzie podziwiać szczyty gór i wzdęte fale morza, i szerokie nurty rzek, i przestwór oceanu, i kręgi gwiezdne, a siebie zaniedbują.

 Ktoś już kiedyś zastanawiał się nad tym, dlaczego zniszczenie dzieła ludzkich rąk nazywa się wandalizmem, a gdy niszczone jest dzieło natury, dzieło Boże, mówi się, że to postęp.

 Człowiek, który chodzi za szybko, zbyt pochłonięty swoimi troskami, by zwracać uwagę na świat, nie dostrzeże prawdziwego piękna natury. Natura jest spokojna. Natura jest cierpliwa. Nauczmy się od niej.

 Natura nie toleruje próżni. Wszystko jest pełne bogactwa, harmonii, wzajemności. Nikt nie jest w stanie odkryć jej granic. Niezwykły obraz, który jest nigdy nie jest ten sam, a zawsze doskonały.

 Kto się w maju urodzi, dobrze mu się powodzi.

 Natura nie jest miejscem do odwiedzenia. To jest nasz dom. Człowiek, który sam w sobie nie znajduje spokoju, jest prawdziwie zrozpaczony, gdy musi być przez chwilę z samą naturą, bez ludzi. Człowiek na prawdę żyje tylko wtedy, gdy jest w harmonii z naturą i kiedy czuje, że jest częścią niej.

 Chciwa owca na sól, a chłop na swobodę.