Gdy na Nowy Rok pluta, ...

 Natura nie jest miejscem do odwiedzenia, to jest dom. Duch, który kocha dzikość, jest tutaj hodowany. Dlatego są dzieci gór, które nie mogą żyć bez ich gałęzi świątyń unoszących się w powietrzu, a zimą cieszą się podobieństwem ich gałęzi na śniegu, świętą strukturą życia i świata.

 Natura jest wielką księgą, napisaną ręką samego Boga, a naszym zadaniem jest studiować ją, ciągle w niej czytać, by lepiej poznać nieskończenie mądrą i dobrą miłość Stwórcy.

 W świecie przyrody człowiek jest jak jedno z wielu gatunków - to nie on jest ważny, ale harmonia, której jest cześcią. Kiedy to zrozumie, poczuje się naprawdę szczęśliwy.

 Można wbić gwoździa raniącym słowem i go później wyjąć przepraszając, ale jeśli spojrzymy to ślad zostaje dalej, tak samo w życiu. Uczmy się tego, aby nie było za późno na przepraszam.

 Czy gwiazdy świecą tylko po to, aby każdy mógł znaleźć swoją?

 Dwudziesty pierwszy listopada pogodę zimy zapowiada.

 Fiołki nie kwitną w grudniu.

 Człowiek jest absolutem natury, jest jej synem i ojcem; jest jej produktem i kreuje ją; jest jedynym zwierzęciem dla którego natura sama w sobie jest doświadczeniem, co jest źródłem kreatywności.

 W naturze nie ma nic takiego jak kształt doskonały, ani moment doskonały. Jednak wszystko w naturze jest takie jak powinno być, harmonijne, zrównoważone, piękne na swój sposób. Przyroda nie dąży do doskonałości, lecz do równowagi i sprzeczności są jej nieodłącznym elementem.

 Lew, skoro głód zaspokoi, rzuca polowanie.