Gdy Nowy Rok w progi, ...

 Grzmot w kwietniu dobra nowina, już szron roślin nie pościna.

 Kto nie brał w swoje piersi bólów pokolenia,Kto istnieniem nie gorzał dla drugich istnienia,Kto stał jak uschłe drzewo wśród żyjących rzeszy,Tego człowiek ominie i Bóg nie rozgrzeszy.

 By dojść do źródła, trzeba płynąć pod prąd.

 Natura jest dla mnie niekreślonym pustkiem, w który możemy wtapiać się, aby poczuć, że jesteśmy częścią wszystkiego. Na zewnątrz i wewnątrz nas istnieje niezmierne spektrum form i kolorów, którymi ciągle można się zachwycać.

 Marzec zielony - niedobre plony.

 Najpiękniejsza jest Natura - dzięki niej jesteśmy. Dzięki jej prawom, harmonii i porządkowi. Ale przede wszystkim dzięki niej jest życie. Każdy krok, który człowiek czyni wbrew Naturze, kopytuje swoje istnienie.

 Natura nie potrzebuje ludzi - ludzie potrzebują natury; natura sobie bez nas poradzi. To my jesteśmy całkowicie zależni od niej. Każde zanieczyszczenie, każde wymarcie to tragizm. Starszy powiedział mi kiedyś: natura to życie, zniszcz to i zniszczysz samych siebie.

 Piękno jest obecne, trzeba tylko chcieć je widzieć lub przynajmniej rozmyślnie nie zamykać oczu.

 Jaki pierwszy, drugi, trzeci, taki cały sierpień leci.

 Natura nigdy nie jest taka piękna jak wtedy, gdy jej bramy otwierane są ludzkiemu umysłowi i sercu. Jest to przywilej odkrywcy, niezbyt często udzielany, ale zawsze gorąco pragniony, krótkotrwały, lecz fascynujący.