Kto nie brał w swoje ...
Kto nie brał w swoje piersi bólów pokolenia,Kto istnieniem nie gorzał dla drugich istnienia,Kto stał jak uschłe drzewo wśród żyjących rzeszy,Tego człowiek ominie i Bóg nie rozgrzeszy.
Czy gwiazdy świecą tylko po to, aby każdy mógł znaleźć swoją?
Natura jest najpiękniejszym dziełem na świecie. W każdym korycie strumienia, w każdym liściu, w każdym kwiecie tkwi niezwykła tajemnica natury. Są tacy, którzy potrafią dostrzec jej piękno, a są i tacy, którzy przechodzą obok niej obojętnie. Natura jest wartym odkrywania cudem, który oferuje nam świat.
Każdy, kto uważa, że w przyrodzie nie ma niczego nadzwyczajnego, na pewno jest ślepy. Co tydzień, co dzień, co godzinę, natura dokonuje niewiarygodnych czarów.
Próżnowaniem poniża się dary natury.
Drobna mysz może się przydać niekiedy lwu potężnemu.
Gdyby kiedy w grudniu grzmiało, wiatrów w roku nowym będzie niemało.
Gdy z początku sierpnia skwar trzyma, zwykle bywa długa i śnieżna zima.
Kto nie brał w swoje piersi bólów pokolenia,Kto istnieniem nie gorzał dla drugich istnienia,Kto stał jak uschłe drzewo wśród żyjących rzeszy,Tego człowiek ominie i Bóg nie rozgrzeszy.
Z wielkiej chmury mały deszcz.
Gdy w Gromniczną jest ładnie, dużo śniegu jeszcze spadnie.