Nie na to żyją istoty, ...

 Jeśli pszczoła w styczniu z ula wylatuje, rzadko pomyślny rok nam obiecuje.

 Natura nie ma na swoim koncie żadnego błędu. Człowiek jest najbardziej potężnym, ale też najgroźniejszym zwierzęciem, jakie kiedykolwiek stworzyła.

 Piękne czasy rodzą róże,słabe zaś przynoszą burze.

 Czas jest także żywiołem.

 Nie na to żyją istoty, aby się wzajemnie pożerały, lecz dlatego musza się pożerać, aby żyć mogły.

 Moc Natury to nie jest rzecz, której człowiek może sobie dowolnie podporządkować. To siła nieposkromiona, pełna tajemnic i nieodgadnionych zjawisk, której prawdziwe oblicze zdołamy dostrzec jedynie pod warunkiem szacunku i zrozumienia. Zawsze warto pamiętać, że jesteśmy tylko małym elementem wielkiego obrazu, jakim jest Natura.

 Zachodzące słońce często zazdrości wschodzącemu księżycowi.

 Człowiek musi poczuć wzgardę dla siebie, aby zdać sobie sprawę, jak przeróżne, wieczne i nieosiągalne jest piękno i siła natury.

 Natura to jeden z najpiękniejszych darów, które otrzymaliśmy. Jest to pięknem, które nigdy nie zanika, z roku na rok, z dnia na dzień. Nieważne, jak wiele razy patrzymy na wszyscy mają coś do zaoferowania, od najdrobniejszego kwiatka po najpotężniejszą górę.

 Natura ma dla nas tyle, ile umiemy z niej wziąć. Szczęście zależy od oka, które patrzy. Miłość do kwietniowego słońca i do wyniosłych gwiazd jest wolna od skomplikowanych rozważań i prosta jak radość z utrzymania równowagi.