Udostępnij:

Inspiracje:

znak cytatu Natura to najbogatsze źródło skarbów, jakie dano nam na tej ziemi. Powinniśmy doceniać i szanować każdą jej część, bo bez niej nie moglibyśmy istnieć.

Natura
Zaślepska okładki cytatu

znak cytatu Drzewa nie istnieją osobno ani samotnie. Tym, co je łączy, to korzenie.

Natura
Zaślepska okładki cytatu

znak cytatu Ciągle jestem zauroczony naturą. Ona jest dla mnie źródłem inspiracji, ukojenia i odkryć. Jej tajemnice fascynują mnie i motywują do dalszych poszukiwań. To cenne doświadczenie, które chciałbym dzielić z innymi.

Natura
Zaślepska okładki cytatu

znak cytatu Gdy na Nowy Rok pluta, ze żniwem też będzie pokuta.

Natura
Zaślepska okładki cytatu

znak cytatu Gdy napotkasz naturę, zawsze pamiętaj, że jesteś jej gościem. Podejdź z szacunkiem, cichą fascynacją i pełnym zdumieniem. To nie ty wybierasz jej, to ona wybiera ciebie. I jak wszystko co cenne - nie zostawia po sobie śladu. Tylko wspomnienia i uczucie wdzięczności.

Natura

znak cytatu Bóg był najpierw ogrodnikiem, a nie inżynierem. Powołanie do istnienia, które dał stworzeniom, było bardziej organiczne i delikatne niż mechaniczne i żelazne. Dla nas, stworzeń wyrosłych z organicznego świata, natura jest świętością.

Natura
Zaślepska okładki cytatu

znak cytatu Natura nie ma równych sobie mistrzów, ma tylko uczniów. Ona jest cierpliwa, wieczysta i niezmienna. Jej prawa są niepodważalne. Rozwija się, zmienia i ewoluuje, ale zawsze pozostaje wierna swojej istocie. To, co raz stworzone, jest unikalne, niepowtarzalne i pełne harmonii.

Natura
Zaślepska okładki cytatu

znak cytatu Przytaczanie natury koi, leczy, uzdrawia. Nie znam skuteczniejszego sposobu odnalezienia spokoju serca, senności, równowagi myśli. Pogodna samotność wśród przyrody rozjaśnia umysł, odnawia ciało, budzi siły, obudza znowu człowieka do zdrowych i udanych działań emocjonalnych.

Natura
Zaślepska okładki cytatu

znak cytatu Gdy mokro w Kwietną Niedzielę, rok się sucho ściele.

Natura
Zaślepska okładki cytatu

znak cytatu Gdy patrzę na te niezmierzone przestrzenie, na te ogromy niebios i ziemi, zastanawiam się, jakim jestem dla nich niczym. A jednak to ja, człowiek, jestem świadkiem ich istnienia i podziwiam ich majestat. To ja, maluch, patrzy na nie i dostrzega ich piękno. To ja, istota tak malutka i krucha, mogę cieszyć się tym, co przede mną, i rozumieć to, co dostrzegam. Tylko ja, człowiek...

Natura