Przyroda zawsze była dla mnie jak balsam na rany. Gdy jestem przygnębiony, idę do lasu, do łona Matki Natury. Tylko tam, otoczony jej wszechobecną pięknością, mogę odnaleźć prawdziwą pociechę.
Boże Narodzenie po wodzie, Wielkanoc po lodzie.
Drzewa umierają stojąc.
Gdy w Narodzenie pogodnie, będzie tak cztery tygodnie.
Niech człowiek panuje nad rybami morskimi, nad ptactwem powietrznym, nad bydłem, nad ziemią i nad wszystkimi zwierzętami pełzającymi po ziemi.
Brakujące ogniwo między zwierzęciem i człowiekiem to właśnie my.
Natura jest dla mądrych źródłem stałej nauki, dla tępych natomiast przedmiotem ciągłego zdumienia.
Przyroda jest we mnie tętniącą, kochającą matką, pojawia się wtedy, gdy mówi mi tajemna siła: mieszkałbyś pod jej skrzydłem, byłbyś jej dzieckiem i czułbyś jej miłość.
Czy gwiazdy świecą tylko po to, aby każdy mógł znaleźć swoją?
Natura horret vacuumnatura nie znosi próżni.
