W listopadzie grzmi,rolnik wiosną śni.
Najlepsza jesień tego nie zrodzi, czego wiosna nie zasiała.
Sumienie świata, nie ma adresu.
Natura nie zna monotoni, a jej prawda ukryta jest w jej niekończącej się różnorodności. Jest to poemat, którego niezliczone strofy nas niosą - sandały gwiazd, cnote lodu, okruchy krzaków, zgiełk ptaków i miękkość wiatru.
A te mrówki, tak wspaniałe,Pełne żądzy, wiedzy, pychy,Jakże twór to śmieszny, lichy.
Czasem natura jest wszystkim, czego potrzebujemy. Daje nam spokój, inspiruje nasze myśli, dostarcza nam pokarmu i schronienia, jest miejscem, gdzie można się schować przed zgiełkiem świata. Respektujmy ją i dbajmy, bo bez niej nie przetrwamy.
Przyroda jest piękna, ale nie potrafi się bronić. Najpiękniejsze kwiaty są najszybciej zrywane. Tymi, które rosną daleko od ludzi, nikt się nie interesuje. Tankujące samochody nie dbają o przygodne mlecze, z których nikt nie zrobi wieńców.
Styczeń, gdy mrozem nie wygodzi,marzec z kwietniem wraz wychłodzi.
Najpiękniejsza jest Natura - dzięki niej jesteśmy. Dzięki jej prawom, harmonii i porządkowi. Ale przede wszystkim dzięki niej jest życie. Każdy krok, który człowiek czyni wbrew Naturze, kopytuje swoje istnienie.
Dzięciołowi własny nos nie przeszkadza.
