Otchłań natury

 Drzewo poznajesz po majach, a kurę po jajach.

 Po deszczu pogoda, a po kłótni zgoda.

 Gdy w Wielki Piątek rosa, na łące nie chwyci się kosa.

 Małe źródła tworzą wielkie rzeki.

 Przyroda nie jest miejscem do odwiedzenia. To jest dom. Ludzie, którzy spojrzą głęboko na naturę, odnajdą tam siebie samych. W naturze człowiek odnajduje spokój i harmonię, ponieważ jest to źródło wszystkiego, co żyje.

 Gdy się w maju pszczoły roją, takie roje w wielkiej cenie stoją.

 Natura jest bogiem, który otacza nas zewsząd. Każdy z nas jest wydzierganym z różnych włókien łanem, przepuszczającym przez siebie różne tony i dźwięki. Najpiękniejsze chwile w naszym życiu to te, kiedy odczuwamy jedność z naturą, kiedy czujemy, że jesteśmy jej nierozłączną częścią.

 Pierwszego maja deszcz,nieurodzajów wieszcz.

 Gdy człowiek wspina się na jakiś szczyt, to nagle, będąc tuż pod nim, zaczyna wyraźniej widzieć inne szczyty, które go otaczają. Te znacznie wyższe. Z dołu ich w ogóle nie widać lub są bardzo niewyraźne. Tam u góry są wyraziste i tym, że są wyraźne, denerwują.
I samą tylko swoją obecnością odbierają całą radość wchodzenia na ten swój obecny.
I będąc już na wierzchołku swojego,
zamiast poczuć spełnienie, czuje się
tęsknotę za tymi wyższymi.

 Pana jest ziemia i wszystko, co ją napełnia, okrąg świata i mieszkający na nim.