
Otchłań natury
Schodziłem w otchłań natury, w jej pieśni, strumienie, które chyba nie miały początku, nie mają końca, nigdy niewidziane, nigdy niesłyszane.
Cytat mówi o nurzaniu się w nieznanej głębi natury oraz jej nieskończoności.
Natura jest cudem, który niezależnie od naszego odkrycia nadal się rozwija i jest zawsze niezmiennie piękny na własny, niepowtarzalny sposób.
Gdy w maju plucha, w czerwcu posucha.
Kwiaty na to są, ażeby więdły, ale serca są, aby kochały.
Gdy się żyto kłosi, jęczmień siać się prosi.
Bądźcie odważni i przynieście coś z owoców tej ziemi.
Lis - grzeje, kuna - chłodzi, soból - zdobi, baran - wszy płodzi.
Natura jest, jak wspaniała, mądra, niezwykle roztropna, opiekuńcza matka, która zawsze stara się pomagać swoim dzieciom, ale nie pozwala na ich zepsucie.
Każdy pająk ma swoją siatkę.
Gdy z początku sierpnia skwar trzyma, zwykle bywa długa i śnieżna zima.
Jak niedźwiedź głaśnie, to aż w krzyżach trzaśnie.