Natura jest, jak wspaniała, mądra, niezwykle roztropna, opiekuńcza matka, która zawsze stara się pomagać swoim dzieciom, ale nie pozwala na ich zepsucie.
Henryk Sienkiewicz mówi o naturze jako o opiekuńczej matce, która stara się pomagać, ale nie pozwala na zepsucie swoich dzieci.
Róże kwitną, bo wierzymy w nie.
Natura tchnie życiem, udziela tajemniczej mocy, kreuje piękność, jest zakonem uniwersalnym. To medycyna dla wykończonego ducha, lekcja dająca uczucie spokoju dla zmęczonych serc.
Wydaje się, że nie udała się naturzepróba ukształtowania na ziemi stworzenia myślącego.
Natura jest dla naszego ducha tym, czym jest dla ciała jedzenie. Nie dostrzega się jej, dopóki nas nie brakuje. Dopiero wtedy, kiedy jej za mało, zaczynamy szukać.
Kometa wróży wojnę.
Dla wilka las, dla gołębia strzecha.
Wszędzie kwitną kwiaty dla tego kto chce je dostrzec
Kiedy jesteśmy w naturze, jesteśmy tam, gdzie powinniśmy być. Czujemy się wtedy spokojni, zrelaksowani, bez obaw. Natura nas pociesza, dodaje nam sił, daje nam poczucie, że jesteśmy częścią czegoś większego, niż tylko nasze małe życie. Natura jest naszym domem, naszą matką, naszym miejscem na ziemi.
Biada temu domowi, gdzie krowa dobodzie wołowi.
Kwiat bez zapachu, jak człowiek bez duszy.
