Natura nie zna granic, dlatego jest bezgranicznym źródłem inspiracji dla człowieka. Gdy patrzę na jej niezmierne piękno, wiem, że istnieję, że jestem częścią tego świata.
Najpiękniejsze krajobrazy to te, które mamy w duszy, kiedy otwieramy oczy na świat. Naturę tłumaczy się sercem, mówi do nas wszystkimi językami, ale tylko serce ją rozumie.
Natura nigdy nie jest taka piękna jak wtedy, gdy jej bramy otwierane są ludzkiemu umysłowi i sercu. Jest to przywilej odkrywcy, niezbyt często udzielany, ale zawsze gorąco pragniony, krótkotrwały, lecz fascynujący.
Natura nie jest ani piękna, ani brzydka, ani dobra, ani zła. Człowiek sam daje jej zestawienie, bo sam tylko go potrzebuje i rozumie.
Czerwiec na maju zwykle się wzoruje, jego pluchy, pogody często naśladuje.
Natura jest dla mnie ogromem siły. Kiedy patrzę na nią, czuję siłę, która przenika wszystko. Czuję łączność ze wszystkim, co jest. Kiedy jestem w naturze, czuję się blisko Boga. Czuję pokój, który przewyższa wszelkie zrozumienie.
Jeżeli odkryjesz sekret natury, najrzetelniejszy z nauczycieli, otrzymasz lekcje, które wcale nie są nudne. Możesz otworzyć księgę natury na dowolnej stronie, siąść na dowolnym miejscu, a zawsze znajdziesz coś, co cię zaintryguje.
Ciało jest tłumaczem duszy.
Wielkie rzeki cicho płyną.
Gęsi Rzym ocaliły, a złodzieja zgubiły.
