Ile mgieł w marcu, tyle deszczów w czerwcu.
Ludzie, którzy są w największej zgodzie z samymi sobą, są także w największej zgodzie z naturą i najsilniej ją kochają. Umiłowanie natury jest oznaką smaku, jej kochanie to oznaka serca i niewiele osób ją kocha, bo niewielu wie, jak jest piękna.
Natura jest nieustannie pełnym wdzięku pokojem, który namalowano dla naszych oczu, tak jakby artysta chciał nam cokolwiek zakomunikować, bez wykorzystywania słów.
Podobnie jak człowiek potrzebuje oddechu aby żyć, tak samo potrzebuje natury, aby poczuć, że naprawdę żyje. Natura nie jest tylko otoczeniem, jest częścią naszego bytu, naszej duszy i naszego ciała.
Natura nie potrzebuje naszych uczuć. Wystarczy, że jesteśmy jej częścią. Tymczasem my, ludzie, nie możemy bez niej żyć. Natura jest naszym prawdziwym domem.
Ciepłe deszcze w kwiecień, rokują pogodną jesień.
Drzewa umierają stojąc.
Ziemia nie należy do człowieka, to człowiek należy do ziemi. Wszystko co przydarzy się ziemi, przydarzy się także jej synom. Człowiek nie utkał sieci życia, jest w niej tylko jednym z ogniw. Cokolwiek uczyni z tą siecią, uczyni samemu sobie.
Natura nie ma żadnych zasad, jest tylko cudowność, która jest bezgraniczna. Natura nie jest stworzona zgodnie z naszymi prawami, jest stworzona zgodnie z naszą duszą. Jeżeli człowiek nie rozumie tego, to jest poza naturą, ale kiedy rozumie, jest częścią natury.
Ludzie zapominają, że natura to nie tylko źródło piękna, ale również źródło życia. Potrzebujemy jej tak samo, jak ona potrzebuje nas. To jest nasza prawdziwa domowa planeta, nie ma innej opcji.
