Słyszałaś kiedyś takie powiedzenie: najwięcej uczysz się słuchając?
Słyszałaś kiedyś takie powiedzenie: najwięcej uczysz się słuchając?
    
        
 Kapitał na wprowadzenie pokoju wkładało chrześcijaństwo w historię jak dotychczas bez rozrzutności.
    
    
        
 Duża wiedza czyni skromnym, mała zarozumiałym. Puste kłosy dumnie wznoszą się ku niebu, kłosy pełne ziarna w pokorze pochylają się ku ziemi.
    
    
        
 Kto nie zignoruje czynu, nie zignoruje jego autora.
    
    
        
 Spojrzeliśmy na siebie, szukając
 słów, które nie istniały.
    
    
        
 Czas jest wielkim nauczycielem, 
tyle tylko, że zabija swoich uczniów.
    
    
        
 Nauka jest zbiorem wypróbowanych przepisów.
    
    
        
 (...) wszystko w życiu jest po coś. I każde 'coś' może nas wiele nauczyć.
    
    
        
 Dwa razy dwa równa się siedem i pół, minus trzy i jeszcze trochę.
    
    
        
 A nade wszystko szanuj mowę twą ojczystą, nie znać języka swego – hańbą oczywistą.
    
    
        
 Człowiek jest zwierzęciem mimetycznym, przenikniętym pasją naśladowania, która wpływa m.in. na procesy uczenia się. Mimetyzm ten nie oznacza jednak bezmyślnego naśladowania, lecz kreatywne kopiowanie „z błędami”. W efekcie proces rozprzestrzenia się inwencji, od którego skuteczności zależy, czy stanie się on innowacją, czyli faktem społecznym, 
ma charakter twórczy.