Jeśli naprawdę chcesz poznawać naturę człowieka, nie słuchaj jego słów. Obserwuj jego czyny. Czyny definiują charakter, a nie słowa.
Charakter jest dla człowieka tym samym, czym zapach dla kwiatu.
Nic tak bardzo nie poniża człowieka jak świadomość, że jest w stanie wszystkiego. Wyobraźnis jest przede wszystkim czymś co go ogłupia.
Prawdziwa osobowość jest wynikiem głębokiego samopoznania, silnej woli, odwagi, wiary w siebie i odrobinę kreatywności. Charakter natomiast, wynika z naszych myśli, uczuć, słów i czynów podjętych zownętrznej presji, to on decyduje o naszej prawdziwej wartości.
Nie jest ważne, czy jesteś bogaty, ani to, co osiągnąłeś. Ważne jest to, kim jesteś jako osoba, jak obchodzisz się z innymi i jakie masz wartości.
Nie zapominaj: to, czego doświadczasz, umiera razem z Tobą, ale to, czego doświadczysz, zostaje. Przygotuj zatem świadectwo tak, abyście obaj mogli żyć po śmierci.
Nie możemy zmienić świata, dopóki nie zmienimy samych siebie. A problem z tym jest taki, że nie znamy samych siebie, więc nie musimy zmieniać tego, co nieznanego.
Człowiek jest jedynym stworzeniem, które odmawia bycia tym, czym jest. Inne stworzenia są zadowolone z tego, czym są, tylko człowiek jest niezadowolony i sięga po nieznane.
Ludzie nie są naprawdę tym, co mówią, ani tym, co robią, ale tym, co znoszą. Jestem pewien, że pod tym względem prawie każdy cierpił więcej, niż jest w stanie wyrazić.
Człowiek jest wielkim nie przez to, co posiada, lecz przez to, kim jest; nie przez to, co ma, lecz przez to, co dzieli się z innymi.
