Myśl o człowieku

 Nie oceniaj człowieka po tym, jak traktuje swoich równych, ale po tym, jak traktuje swoje niziny.

 Ludzie nie są z natury ani dobrzy, ani źli. To, jakimi się stają, w dużej mierze zależy od okoliczności, w jakich przyszło im żyć.

 Człowiek jest wielki nie przez to, co posiada, lecz przez to, kim jest; nie przez to, co ma, lecz przez to, czym dzieli się z innymi.

 Nigdy nie oceniaj człowieka po tym, jak traktuje swoich równych, ale po tym, jak traktuje tych, którzy nie mogą mu się odwdzięczyć.

 Nie na złość nam Bóg daje trudności, być może chce przez to, sprawdzić naszą miłość do innych ludzi, a przede wszystkim do Niego samego.

 Nie mierzę osoby na podstawie tego, jak bardzo obsługuje mnie do mojej korzyści, ale sprawdzam, jak daleko może mnie przekroczyć dla dobra innych.

 Czasami mierząc wielkość człowieka, łatwo skupić się na jego sukcesach, ale prawdziwi giganci są tacy, którzy pozostają doskonali, niezależnie od tego, jak wiele powrotów ich spotkało.

 Człowiek jest jedynym stworzeniem, które odmawia bycia tym, czym jest. Inne stworzenia są zadowolone z tego, czym są, tylko człowiek jest niezadowolony i sięga po nieznane.

 Nigdy nie żałuj, że kogoś pokochałeś. Zawsze żałuj, że kogoś zranione, bo zraniona dusza do końca życia pamięta ból. A serce, które pokochało, zawsze będzie umiało kochać dalej.

 Nie jest ważne, jak wolno idziesz, póki nie zatrzymujesz się.