Nie możemy zmusić ludzi do zmiany, ale możemy stworzyć środowisko, w którym chcą się zmieniać.
Ludzie są jak pudełka zapałek. Zdają się być identyczni, ale w każdym jest jakaś iskra, która sprawia, że jest wyjątkowy. Musisz jedynie zaryzykować i pocierać, aby to zobaczyć.
Nigdy nie możemy przewidzieć, do czego nas doprowadzą zmiany, nigdy nie wiemy, gdzie nas one zakończą, ale jedno jest pewne: gdy zawrócimy i spojrzymy wstecz, okazać się może, że zawsze były to zmiany na lepsze.
Są tacy ludzie, którzy nie potrafią zrozumieć, że inna osoba może myśleć inaczej, a jednak pozostać uczciwa. Dla nich różnica zdań jest zwyczajną zdradą.
Nie ma ludzi niezastąpionych. Są tylko ludzie, których nie można zastąpić innymi. Każdy jest jedyny i niepowtarzalny, bo tylko on jest sobą.
Charakter człowieka nie jest monolitem, który jest raz na zawsze ukształtowany i utwardzony. Wręcz przeciwnie, jest on jak rzeka; płynie, zmienia się, przeskakuje ze strumienia na strumień, rośnie i maleje.
Człowiek, który nigdy nie popełnia błędów, nigdy nie próbuje niczego nowego. Więcej wartości ma jedno słowo zrozumiane, niż cały przekaz słuchany bez zrozumienia.
W każdym człowieku jest coś, czego w żadnym innym nie ma. Znajdź to i podkreśl. To jest droga do oryginalności.
Człowiek, który nie potrafi pokochać sąsiada, którego zna, nie zdoła pokochać Boga, którego nie zna. Miłość do drugiego człowieka jest drogą do prawdy. Bez miłości prawda jest nieosiągalna.
Pamiętaj, że twoja osobowość jest pierwszą rzeczą, która wpada ludziom w oczy. Bądź silny, niezależny, ale przede wszystkim bądź sobą. Nie pozwól, żeby ktoś inny decydował o tym, kim jesteś.
