Osoby i ich znaczenie

 Ludzie są dzieleni na dwa rodzaje: tych, którzy wydają się szczęśliwi, bo myślą, że osiągnęli coś, i tych, którzy są nieszczęśliwi, bo myślą, że nie udało im się osiągnąć wszystkiego. Ale prawda jest taka, że nikt nigdy nie osiąga wszystkiego.

 Człowiek, który traci godność, nawet gdyby posiadł wszelkie inne dobra, jest biedny. Ale człowiek ubogi, który posiada godność, jest bogaty.

 Nie ma bardziej zagubionej rzeczy na świecie, niż serce człowieka. W szarości dnia potrafi porzucić wszystko, co kiedykolwiek kochało i żyło, zostawiając w tyle tylko cień tego, kim kiedyś było.

 Człowiek to interesujące stworzenie, które im mniej wie, tym pewniej jest, że wie wszystko, a kiedy sądzi, że nie wie nic, wtedy wie najwięcej.

 Prawdziwa osobowość jest wynikiem głębokiego samopoznania, silnej woli, odwagi, wiary w siebie i odrobinę kreatywności. Charakter natomiast, wynika z naszych myśli, uczuć, słów i czynów podjętych zownętrznej presji, to on decyduje o naszej prawdziwej wartości.

 Nie przestawaj być sobą, nawet jeśli bywa ciężko. Prawdziwe szczęście polega na byciu sobą w każdej chwili i nie pozwalać, aby ktoś decydował za ciebie.

 Dopóki nie będziemy potrafili szanować każdego człowieka dla samego siebie, bez względu na to, jaki ma kolor skóry, której jest płci, ile zarabia, kogo kocha, kim jest jego Bóg, nie zasługujemy na miano cywilizowanego świata.

 Nie liczą się ludzie, którzy są z nami tylko w dobrych chwilach, ale ci którzy są z nami, gdy jest nam naprawdę źle. To prawdziwi przyjaciele. To najcenniejsze osoby w naszym życiu.

 Świat bez człowieka byłby piękny, ale byłby światem. Człowiek tragicznie zamienia go w naturę. Czytelnik wie, o co chodzi.

 Nie na złość nam Bóg daje trudności, być może chce przez to, sprawdzić naszą miłość do innych ludzi, a przede wszystkim do Niego samego.