Definicja Szczęścia Szymborskiej
Szczęście to moment między zbyt mało, a zbyt dużo. Zbyt mało i zbyt dużo rujnuje człowieka – nie tylko łamiąc go moralnie, lecz obracając wręcz w ruinę jego zdrowie. Szczęście – to jest akurat.
Szymborska definiuje szczęście jako delikatne równowaga między zbyt mało a zbyt dużo. Nadmiar i niedomiar mogą zniszczyć człowieka zarówno moralnie, jak i zdrowotnie.
„To, co człowiek czeka, zawsze jest zły jako człowiek; zawsze. Bezgraniczna jest uczciwość, bezgraniczna jest prawda, bezgraniczna jest miłość, a człowiek jest ograniczony. Bez względu na to, co czyni, nosi zawsze lepkość, zawsze jest zły.”