Wiele razy miałem okazję spotkać osoby, które nie mają nic wspólnego z uczciwością, prawdą czy sprawiedliwością. Są to osoby, które żyją tylko dla siebie, dla swojego egoizmu i niszczą wszystko wokół. Nie potrafią zrozumieć, że życie to współpraca, a nie konfrontacja.
Ludzie, którzy nauczyli się prowadzić życie w stanie flow, nieważne gdzie są i co robią, mają wewnętrzną siłę. Wszędzie dają z siebie to co najlepsze.
Nie jesteśmy tym, co nam pokazała telewizja i tygodniki. Nie jesteśmy tym, co pokazuje reklama. Nie jesteśmy tym, co mówi o nas sąsiad. Jesteśmy tym, co sami wybieramy.
Wielką sztuką jest umieć zrozumieć, co ktoś próbuje nam powiedzieć. Czy to przez słowa, czy przez milczenie. W drugim przypadku jest to trudniejsze, ale tym bardziej satysfakcjonujące.
Czasami mierząc wielkość człowieka, łatwo skupić się na jego sukcesach, ale prawdziwi giganci są tacy, którzy pozostają doskonali, niezależnie od tego, jak wiele powrotów ich spotkało.
Nie mierzę osoby na podstawie tego, jak bardzo obsługuje mnie do mojej korzyści, ale sprawdzam, jak daleko może mnie przekroczyć dla dobra innych.
Czym jest człowiek, jeśli jego głównym zajęciem nie jest myślenie o nieznanych rzeczach? Niczym innym, niż niepewną godziną.
Najważniejszy jest charakter, bo to on kształtuje nasze postrzeganie świata i decyduje o naszych czynach. Talent, inteligencja, uroda, zasoby, wszystko jest drugorzędne.
Żyć nie umierać to niesie pohorbowanie nad nami, jak źle jest pojęte i jak zdrożone do ciała.
Nie ważne co osoby mówią o tobie za twoimi plecami. Ważne jest co widzisz, gdy patrzysz w lustro. Mądrość nie polega na posiadaniu wiedzy, ale na umiejętności jej stosowania. Twoją realność tworzy twoja wizja, a nie to co widzisz okiem.
