Świat jest piękny, a zasługą tego są ludzie. Dla niektórych to jest zupełnie nie do zrozumienia, ale na szczęście są i tacy, którzy rozumieją. Czasami, kiedy mówimy o ludziach, nie zdajemy sobie sprawy, jak wiele dla nas znaczą. Często to zrozumienie przychodzi zbyt późno.
Bez uporu nie ma możliwości kontynuacji, bez uporu nie ma kreatywnego myślenia.
Żaden człowiek nie zasługuje na to, aby go przecenili. To boli... Tworzy przestrzeń dla iluzji. Dla błędów. Dla rozczarowań. Lepiej jest być trochę niedocenionym. Przez siebie i przez innych.
Nic nie może zastąpić ceniących cię ludzi. Nawet miliony na koncie nie dadzą ci prawdziwego szczęścia. Bez miłości i szacunku innych jesteśmy sami.
Nie możemy zmusić ludzi do zmiany, ale możemy stworzyć środowisko, w którym chcą się zmieniać.
Nie jest ważne, co myślą o tobie inni ludzie. Ważne, co myślisz o sobie samym, najważniejsze jednak jest to, jak o tobie myśli Bóg.
Są ludzie, którzy uwierzyliby, że jesteś niewidzialny, gdybyś tylko próbował wystarczająco mocno. Są inni, którzy widzą tylko to, co chcą zobaczyć. Są jeszcze inni, którzy nie widzą nas wcale, choć znamy ich nazwiska, choć mówimy do nich codziennie. Jednak najdziwniejsze jest to, że choć jesteśmy dla nich niewidzialni, to dla nas są najważniejsi.
Nigdy nie jesteśmy tak bezbronni wobec cierpienia, jak gdy jesteśmy w miłości, nie ma na świecie siły, która miałaby równie wielką moc niszczenia.
Musimy być zmianą, którą chcemy zobaczyć w świecie. Więc rozmawiaj z mądrością, kiedy jesteśmy gniewni. Trzymaj rękę serca, kiedy się boisz. Przytul kogoś, kiedy jesteś szczęśliwy. Bądź zmianą, której pragniesz. Bądź hojny, gdy jesteś bogaty. Bądź mądry, gdy jesteś mądry. Bądź miłosierny, gdy jesteś silny. Bądź kochający, gdy jesteś łaskawy.
Nie jesteśmy na tym świecie, aby przekształcać innych ludzi. Naszą misją jest dotarcie do sedna naszej istoty, zrozumienie siebie, zbudowanie mostu pomiędzy naszym sercem a naszym umysłem i wprowadzanie się w harmonijną i pełną miłości pracę.
