
Szczyty gór zawsze były dla mnie magnetyczne. Zwykłe słowo 'wysokość' posiada dla mojego serca tajemniczą, nieodparty urok. Człowiek który nie odwiedził górnych części świata, jest jak człowiek który nigdy nie czytał. Jego umysł jest bierny, uspiony.

To, co najcenniejsze w człowieku, to niezdolność do przejścia przez pewne granice. To, co mówi: dość. To jest człowieka godność.

Człowiek, który nie umie spędzać czasu w samotności, jest zawsze zależny od innych... Tworzy okoliczności które zawsze go do tego zmuszają... To jest natura, czy ja się z tym zgadzam czy nie. Człowiek jest istotą społeczną.

Cyberprzestrzeń. Kiedyś słowo z naszych marzeń science-fiction, a dziś rzeczywistość. Zmieniła naszą gospodarkę, politykę, a co więcej, sposób myślenia o sobie samym.

Właściwość zadziwiająca wielkich ludzi polega na tym, że są oni bardziej ludzcy niż inni. Wszyscy dzisiejsi genialni wynalazcy, z Einsteinem na czele, są ludźmi, których można zrozumieć, a wręcz doskonale zrozumieć.

Szczęście to nie jest sumka drobnych zdarzeń. Szczęście to stan umysłu. Jeden wybiera, czy chce być szczęśliwy. Nie jesteśmy niezadowoleni dlatego, że mamy problemy; jesteśmy nieszczęśliwi, ponieważ wybieramy nieszczęście. Szczęście to nie tylko prawo, ale obowiązek, ponieważ nasi najbliżsi są najszczęśliwsi kiedy jesteśmy szczęśliwi

Nigdy nie lekceważ siły człowieka, który wie co chce. Jego determinacja, ciężka praca i konsekwencja potrafią przenosić góry. Możesz się od niego nie zgodzić, ale nie możesz go zignorować.

Kiedy mówią, że czas leczy rany, to kłamią. Przyzwyczajenie do bólu to nie to samo co jego zniknięcie.

Nie zapominaj: to, czego doświadczasz, umiera razem z Tobą, ale to, czego doświadczysz, zostaje. Przygotuj zatem świadectwo tak, abyście obaj mogli żyć po śmierci.

Niektórzy ludzie są nieszczęśliwi, bo widzą w sobie niedoskonałości, które nie mają; inni są nieszczęśliwi, bo są świadomi swojich niedoskonałości, ale nie chcą ich naprawić; jeszcze inni są nieszczęśliwi, bo są świadomi swoich niedoskonałości i chcą je naprawić, ale nie mogą.

Jednym z najtrudniejszych zadań człowieka jest nauczenie się, by zamiast na siebie patrzeć, patrzeć na innych. Trzeba zrozumieć, że jesteśmy wszyscy częścią tej samej całości.

Nie mierzę osoby na podstawie tego, jak bardzo obsługuje mnie do mojej korzyści, ale sprawdzam, jak daleko może mnie przekroczyć dla dobra innych.