Nie o to chodzi, aby pracować jak najwięcej. Chodzi o to, żeby produkować jak najwięcej. W naszym społeczeństwie coraz częściej zapominamy o tej różnicy. A to jest różnica fundamentalna.
Kiedy kochasz to co robisz, nie jesteś nazywany pracującym. Jestem bardzo szczęśliwy, mogąc robić co kocham.
Praca jest cenna tylko wtedy, kiedy stawia przed nami trudności, których pokonanie zmusza nas do mobilizacji wszystkich sił i zdolności.
Praca jest najwyższą formą egzystencji. Najbardziej docenisz swoje życie, kiedy włożysz w nie pełne zaangażowanie, upór i pasję.
Praca, Moje radości, jedyna wyrzeko! W tobie wszystko co mam: zdrowia, siły, czas! twoja radość lepsza jest od wszystkiego!
Praca nie jest czymś złym, co należy unikać. To jest nasza droga do ulepszenia, sposób na rozwijanie umiejętności, doskonalenie zdolności i odkrywanie nowych talentów.
Praca dla mnie to nie tylko zarabianie pieniędzy. To sposób na życie, na podążanie za swoimi pasjami. To potęga, która daje mi poczucie, że jestem na własnym kursie i zmieniam świat na lepsze.
Praca nie powinna być przeciwna wypoczynkowi, nie powinna być karami – praca powinna być przyjemnością, powinna dawać człowiekowi poczucie spełnienia.
Praca to coś więcej niż tylko zdobywanie środków do życia - powinna być okazją do tego, aby pokazać, jaką mamy wartość - jako ludzie.
Praca, która zaspokaja nasze naturalne potrzeby, musi być podstawą wszelkiego szczęścia, wszelkiego rozwoju człowieka. Jeżeli praca ta jest odpowiednio zorganizowana, jeżeli jest efektywna, jeśli służy całemu społeczeństwu, owocuje ona nie tylko materialnym dobrobytem, ale także duchowym zadowoleniem.
