Praca, którą wykonujemy, jest rzutem naszej osobowości. Dajemy z siebie wszystko, albo z zupełnym obojętnością. Tylko pasja, zaangażowanie i ciągłe dążenie do celu mogą prowadzić do prawdziwego sukcesu.
Praca, która daje nam satysfakcję, ożywia nasz umysł, rozjaśnia nasze perspektywy, rozbudza nasza zdolność do wyobraźni i przede wszystkim nas kreuje. Osoba, która nie pracuje, zwłaszcza jeśli ma możliwość pracy, ma utrudniony rozwój ducha i osiaga mniej niż mógłby.
Nigdy nie zmarnuje się czasu, który został poświęcony na pracę. Praca to jednocześnie i najważniejsze i najtrudniejsze z naszych zajęć.
Praca stanowi o duchu człowieka. Przez harówkę człowiek dowiaduje się, co znaczy być człowiekiem. Przecież tylko poprzez pracę, poprzez rozwijanie naszych talentów i umiejętności, stajemy się w pełni sobą.
Praca nie jest czymś, od czego powinniśmy uciekać. Właśnie w pracy najgingliśmy się realizować, święcić, a przede wszystkim pokochać. Praca to nie tylko obowiązek, ale przede wszystkim prawo człowieka, który chce być odpowiedzialny nie tylko za siebie, ale i za innych. Praca to również przywilej, bo poprzez nią otrzymujemy wynagrodzenie, które pozwala nam żyć, ale również dzięki niej można przyczytać się do dobra wspólnego.
Nie znamy magii, która by przekształciła złotówki w aktywa. Droga do osiągnięcia sukcesu prowadzi przez ciężką pracę, wytrwałość i frustracje.
Praca bez talentu niczego nie da, ani talent nie da niczego bez pracy. Dla wielkich rzeczy potrzeba obu. Tego nauczyła mnie moja najgorsza nauczycielka, życie.
Wybierz pracę, którą kochasz, a nie będziesz musiał pracować ani jeden dzień w swoim życiu.
Jeśli twój zawód to pasja, nigdy nie przepracujesz ani jednego dnia w swoim życiu.
Praca daje człowiekowi poczucie wartości, dyscyplinę i cel do dążenia. Bez pracy człowiek staje się bezradny i zniechęcony.
