Praca zespołowa to umiejętność tolerowania chrapania innych, kiedy śpisz. To jest coś, na co pierwszy raz natrafiamy w przedszkolu, a później w małżeństwie. To jest niesprawiedliwość pracy zespołowej, z którym musimy nauczyć się radzić sobie.
Praca jest najwyższą formą egzystencji. Najbardziej docenisz swoje życie, kiedy włożysz w nie pełne zaangażowanie, upór i pasję.
Znajdź pracę, którą kochasz, a nigdy więcej nie będziesz musiał pracować.
Praca daje człowiekowi nie tylko środki do życia, ale i odwagę, poczucie godności. Większość dużych rzeczy osiągniętych przez ludzi to wynik ciężkiej pracy.
Praca to coś więcej niż tylko sposób zarabiania na życie. To szansa na wyrażenie siebie, na pokazanie swoich umiejętności, na bycie częścią czegoś większego. Bez pracy człowiek czuje się bezwartościowy, bez sensu. Praca daje nam cel, daje nam poczucie godności i własnej wartości.
Sukces to nie klucz do szczęścia. Szczęście to klucz do sukcesu. Jeżeli kochasz to, co robisz, odniesiesz sukces.
Naprawdę warto zrozumieć, że kiedy rzeczy wydają się być naprawdę złe, Twoje jeden dzień, Twój jeden poranek, Twój jeden poranek poświęcony pracy powoduje, że wracasz do domu o wiele szczęśliwszy człowiek.
Praca nie jest czymś, co powinno cię niszczyć. Przyjęcie tego przekonania pozwala na przyjmowanie przerw bez poczucia winy, na oddzielenie siebie od tożsamości związanej z pracą, na poczucie, że wartość jako osoby nie zależy od produktywności.
Praca jest centrum mojego świata. To jest moje poczucie celu. To jest to, co mnie żywi. Praca jest platformą, na której mogę wyrazić kreatywność i pasję.
Nie jest ważne, czy myślisz, że możesz, czy myślisz, że nie możesz. Każdą drogę wybierasz, masz rację.
