Filozofia pracy

 Praca, Moje radości, jedyna wyrzeko! W tobie wszystko co mam: zdrowia, siły, czas! twoja radość lepsza jest od wszystkiego!

 Praca, która nie przynosi zadośćuczynienia, jest niewolnictwem, najgorszym rodzajem niewolnictwa. Przyjemności trzeba szukać tam, gdzie wykonuje się swój obowiązek, a nie poza nim.

 Praca jest najłatwiejszą drogą do zadowolenia, ale trudną do satysfakcji. Najprostszą drogą do sukcesu, ale najtrudniejszą do doskonałości. Najważniejszą drogą do bycia użytecznym, ale najbardziej skomplikowaną do bycia istotnym.

 Praca daje człowiekowi nie tylko środki do życia, ale i odwagę, poczucie godności. Większość dużych rzeczy osiągniętych przez ludzi to wynik ciężkiej pracy.

 Wybierz pracę, którą kochasz, a nie przepracujesz ani jednego dnia w życiu. Zamiast traktować ją jako konieczność, traktuj ją jako przyjemność i satysfakcję.

 Praca powinna być w życiu czymś więcej niż koniecznością, powinna być pasją i przyjemnością. Dopiero wtedy daje ona pełne spełnienie i satysfakcję.

 Praca stanowi o duchu człowieka. Przez harówkę człowiek dowiaduje się, co znaczy być człowiekiem. Przecież tylko poprzez pracę, poprzez rozwijanie naszych talentów i umiejętności, stajemy się w pełni sobą.

 Dołączanie nie jest tożsame z pracą. Praca to to, co zmusza Cię do myślenia

 Bez pracy nie ma kołaczy. Kto nie próbuje, nie wie jak to jest. Kto nie pracuje, ten nie pomaga sobie ani innym. Kto nie pracuje na sukces, ten pracuje na porażkę.

 Praca bez refleksji, samokrytyki, ciągłego sprawdzania efektów i poprawiania błędów to nie praca, ale zabijanie czasu, a czas to życie, więc jest to rodzaj samobójstwa.