Praca nie jest karą, jest darem. Dzięki niej zdobywamy nie tylko środki do życia, ale również rozwijamy umiejętności, realizujemy pasje, ucymy się dyscypliny, doświadczamy satysfakcji i spełnienia. Praca daje nam cel i pozwala wnosić wartość do świata.
Geniusz to jeden procent inspiracji i dziewięćdziesiąt dziewięć procent potu. Praca, niezmiennie uważana za niezbędną, zawsze była dla mnie przyjemnością. Nie ma na to lekarstwa, oprócz miłości do niej. Człowiek, który najbardziej pracuje, cieszy się najbardziej życiem.
Ludzie często mówią, że motywacja nie trwa. Cóż, ani to samo nie dzieje się z kąpielą, dlatego zaleca się jej codzienne branie.
Praca bez talentu niczego nie da, ani talent nie da niczego bez pracy. Dla wielkich rzeczy potrzeba obu. Tego nauczyła mnie moja najgorsza nauczycielka, życie.
Praca bez przyjemności staje się zniewoleniem. Człowiek powinien pracować nie tylko po to, by żyć, ale żyć po to, by coś tworzyć. W przeciwnym razie życie staje się ciężarem, a nie przygodą.
Menzel, twierdził, że praca to największa radość na świecie i że wszyscy artystyczni ignoranci, którzy narzekają na trudy, powinni skończyć z malowaniem.
Praca bez miłości wydaje się drudzy. Ale kiedy kochasz to, co robisz, stajesz się świadkiem cudu, że każdy poranek znajdujesz radość, jakie daje życie.
Praca nie jest czymś naturalnym. To jest wynalazek. Tak jak pułapka. To znaczy stworzone aby nas złapać, utrzymać nasze umysły gdzie indziej, obiecując niewielkie nagrody w zamian... jak kostki cukru do osła.
Decydując się na pracę, której nie lubisz, będziesz cierpiał całe swoje życie z powodu poczucia, że trwonisz czas. Praca, którą naprawdę kochasz, daje ci wolność, nie niewolę.
Pracuj najszybciej jak możesz. Praca jest synergią siły i sprytu. Spryt to zdolność do myślenia, ale myślenie to tylko połowa roboty. Drugą połową jest siła, a siła przychodzi z szybkością.
