Pasja do pracy

 Praca jest najwięcej ceniona i najmniej ceniona ze wszystkich form aktywności człowieka. Wymaga to od nas wiele poświęceń, ale z drugiej strony daje nam poczucie spełnienia, ułatwia nam przeżyć życie na własnych zasadach.

 Praca jest najbardziej konkretną formą modlitwy, bo doświadczamy w niej, że rzeczywistość odpowiada na nasze działanie. Jeśli ktoś w niej przeistacza, to przez to właśnie, że zaczyna dostrzegać, jak rzeczywistość przemienia się dzięki jego wysiłkowi.

 Praca jest wyrazem naszego wewnętrznego mocarstwa, naszej chęci zdobywania, naszej nieustannej walki o lepsze jutro. To ona buduje fundament, na którym wznosimy budowle naszych sukcesów.

 Powodzenie w danej dziedzinie nie jest kwestią talentu, ale rezultatem stałej, ciężkiej pracy i zrozumienia faktu, że talent bez pracy nie ma żadnej wartości.

 Praca bez refleksji, samokrytyki, ciągłego sprawdzania efektów i poprawiania błędów to nie praca, ale zabijanie czasu, a czas to życie, więc jest to rodzaj samobójstwa.

 Każda praca jest ważna, każda rzecz jest trudna, jeśli ją dobrze robisz. Nie ma co dzielić prac na ważne i nieważne. Każda praca jest cenna, jeśli jest robiona na najlepszym poziomie.

 Praca, to nie to, co zastajemy, ale to, co zapoczątkowujemy. Bez pracy żadne zdobycze wiedzy nie stają się naszą własnością.

 Praca to coś więcej niż sposób zarobienia na życie. To sposób, na które patrzymy na siebie i na uniwersum.

 Praca jest niewolnicą, jeśli jest przymusowa, ale kiedy jest kierowana sercem i duszą, staje się pasją. Pasja, która nadaje sens życiu, sprawia, że dzień jest pełen radości, a noc pełna snów. Praca jest świętem, kiedy jest pasją.

 Daj człowiekowi rybę i nakarmisz go na jeden dzień. Naucz człowieka łowić ryby i zrujnujesz mu życie, bo będzie musiał wstawać o czwartej rano, żeby łowić ryby.