
Pasja do pracy
Praca bez miłości wydaje ci się niewolą. Ale jeśli kochasz to, co robisz, stanie się ona pasją, wolnością i nową formą duchowości.
Cytat o pracy mówi, że jeśli pokochasz to, co robisz, stanie się to dla ciebie pasją i wolnością.
Praca nad sobą jest najważniejsza. Nie czekaj na zmiany, zacznij od siebie. Twoje działanie lub jego brak, to jest to co naprawdę ma znaczenie dla Ciebie i dla świata.
Przyjdź do świata, korzystaj z tego co w nim najlepsze. Daj wszystko od siebie, uczynki, myśli, ciche dni, inspirację, zrozumienie człowieka. Nie ociągaj się, nie tylko popychaj masy, ale i kształtuj je. Nie bądź maszyną, bądź człowiekiem. Nie bądź niezniszczalny, bądź niezastąpiony. Praca jest najważniejsza. To ona sprawia, że żyjemy, zamiast istnieć. To praca tworzy istotę człowieka. Kto nie pracuje, ten traci sens życia.
Praca jest najwyższą formą egzystencji. Najbardziej docenisz swoje życie, kiedy włożysz w nie pełne zaangażowanie, upór i pasję.
Praca, która cieszy, to zasługa szczęścia. Ale praca, która daje satysfakcję, to zasługa umiejętności.
Praca jest czymś więcej niż tylko środkiem do utrzymania. Od niej zależy nasze poczucie bezpieczeństwa, nasze poczucie własnej wartości, nasze relacje z innymi ludźmi i nasze zdolności do radzenia sobie ze stresem i problemami
Praca bez miłości wykańcza człowieka bardzo szybko. Trzeba potrafić poświęcić siebie, trzeba potrafić oddać siebie w ręce miłości. To jest najważniejsze.
Nie jesteśmy na tym świecie, aby oszukiwać samego siebie, siedząc w cieniu innych. Musimy rozwijać własny talent i nie zgubić się w tłumie. Twoja praca jest twoją wartością.
Kto kocha to, co robi, nie pracuje ani jednego dnia w życiu. Pasja to potężna siła, która sprawia, że praca staje się przyjemnością, a droga do celu ciekawą podróżą.
Praca jest centrum mojego świata. To jest moje poczucie celu. To jest to, co mnie żywi. Praca jest platformą, na której mogę wyrazić kreatywność i pasję.
Czytanie powinno służyć do myślenia. Myślenie nie uczy się jednak z książek, ale z praktyki. Wszystkie książki same w sobie są martwe, one tylko czytelnik budzi do życia. Każdy musi więc sam kadłub jaki zbudował uwolnić i tym kiełbaskiem po morzu przepływać, pracować dodatkowo trzeba, bo inaczej nawet dobry kadłub pomoże człowiekowi niewiele.