Pracować jest nie tylko obowiązkiem, ale przede wszystkim błogosławieństwem i przywilejem. Przez pracę zdobywamy mądrość, doskonalimy umiejętności, czerpiemy satysfakcję, spełniamy się i realizujemy swoje powołanie.
Praca, która cieszy, to zasługa szczęścia. Ale praca, która daje satysfakcję, to zasługa umiejętności.
Pracy nie można zastąpić niczym innym. Jedyny sposób, aby naprawdę docenić pracę, to spędzić trochę czasu bez niej. Praca jest łaskawą panią, która odmienia twoje życie
Praca pomaga nie myśleć o życiu, nie ożywia - i to jest jej jedyna korzyść. Praca jest najłatwiejszą z dostępnych ucieczek, najmniej wymagającą, a więc i najchętniej wybieraną. W przeciwnym razie nikt by do niej nie szedł.
Nie ma człowieka, któryby nie miał jakiegoś zadania. A jeżeli nie wie, jakie jest jego zadanie, niech szuka dalej, bo jeszcze nie wstał do swojego życia.
Praca, która cieszy, jest jak gra; każde zajęcie, w którym można się wykazać, przemienia trud w radość, niewolę w wolność.
Praca jest jak miłość, miłość do człowieka. Kochajcie swoje zawody. Cieszcie się, że macie ręce do pracy. Bądźcie jej godni. Pracujcie umiłowanie dla siebie
Praca zespołowa to umiejętność tolerowania chrapania innych, kiedy śpisz. To jest coś, na co pierwszy raz natrafiamy w przedszkolu, a później w małżeństwie. To jest niesprawiedliwość pracy zespołowej, z którym musimy nauczyć się radzić sobie.
Praca bez refleksji, krytyki, bez wiedzy i miłości staje się niewolą. Szczęściem jest pracować na rzecz ludzi, których kocha się najbardziej.
Wybieraj taką pracę, którą pokochasz, a nie będziesz musiał pracować ani jeden dzień w swoim życiu. To najważniejsze dla Twojego szczęścia.
