Praca to najokrutniejszy z niewolników, Le Bourse. Ludzie oddają jej swoje życie, zdrowie, talenty, czas, który mogliby poświęcić na naukę, czytanie, malowanie, pisanie. Na miłość, przyjaźń, relaksyjne spacery, na rozmowy. Oddają jej cenne i piękne chwile, które potem, na starość, mieli by komu opowiedzieć. I to wszystko po to, żeby zarobić na chleb. Bo pracując - przestajesz głodować. Ale zaczynasz umierać.
Praca to nie tylko obowiązek, ale także przywilej. To okazja do poznawania, doświadczania sukcesów i nauki. To szansa na odkrywanie swojego potencjału, możliwość rozwoju. Praca to moment, kiedy możemy sprawdzić kondycję naszego charakteru, naszą cierpliwość i zdolność do radzenia sobie z trudnościami.
Praca, to nie to, co zastajemy, ale to, co zapoczątkowujemy. Bez pracy żadne zdobycze wiedzy nie stają się naszą własnością.
Praca nie jest czymś złym, co należy unikać. To jest nasza droga do ulepszenia, sposób na rozwijanie umiejętności, doskonalenie zdolności i odkrywanie nowych talentów.
Praca nie służy jedynie zwiększeniu dóbr materialnych i dobrobytu. Praca jest wartością, z jednej strony ścisłe powiązana z człowiekiem, z drugiej - pewnym sensie autonomiczną. Praca jest wartością, ponieważ wyraża człowieka, tworzy dzieje człowieka i kultury.
"Nie ma nic lepszego dla człowieka, jak żeby jeść i pić, i cieszyć się swoją pracą. Także to widziałem, że jest z ręki Bożej."
Praca to coś więcej niż zobowiązanie, to jest poświęcenie. To jest miłość, pasje i chęć bycia najlepszym w tym, co robisz. Jest to zasługa i sukces, które osiągasz poprzez nieustanne dbanie o swoją pracę.
Praca, którą lubisz, usuwa z życia łańcuch niewolniczej rutyny i zmienia go w łańcuch złoconych dni pełnych zadowolenia.
Praca nad czymś, co kochamy, jest jak hodowla roślin. Czasami wymaga wiele cierpliwości, ale efekt końcowy, efekt dojrzałych owoców, jest niezwykle satysfakcjonujący.
Jeśli twój zawód to pasja, nigdy nie przepracujesz ani jednego dnia w swoim życiu.
