Wartość Pracy

 Twoja praca będzie wypełniać znaczną część twojego życia i jedynym sposobem na bycie naprawdę zadowolonym jest robienie tego, co uważasz za świetną pracę. A jedynym sposobem na robienie świetnej pracy jest kochanie tego, co robisz.

 Praca jest najwyższą formą egzystencji człowieka. Dlatego też odcinasz człowieka od pracy, zamykasz go w sytuacji bezczynności, skazujesz go na niebyt, skazujesz na to, żeby sam sobie zadał pytanie o sens swojego jestestwa - czy to jest człowieczeństwo?

 Praca nie służy jedynie zwiększeniu dóbr materialnych i dobrobytu. Praca jest wartością, z jednej strony ścisłe powiązana z człowiekiem, z drugiej - pewnym sensie autonomiczną. Praca jest wartością, ponieważ wyraża człowieka, tworzy dzieje człowieka i kultury.

 Wybierz pracę, którą kochasz, a nigdy więcej w życiu nie będziesz musiał pracować. Pasja do tego, co robisz, daje prawdziwą satysfakcję i spełnienie.

 Twórczość to nie hobby, to nie mydlenie figurek, ale najważniejsza rzecz, którą robisz w życiu pracując na pełny etat. Twórczość to praca.

 Praca naucza dyscypliny, rozwija nasze umiejętności, pozwala odkrywać nowe pasje, daje poczucie spełnienia i niezależności. Jest to coś, co nadaje sens naszemu życiu i pozwala nam nieustannie się rozwijać.

 Twoja praca zawsze wypełni dużą część Twojego życia, więc jedyną drogą do prawdziwej satysfakcji jest robienie tego, co uważasz za wielkie. A jedynym sposobem na robienie wielkich rzeczy jest pokochanie tego, co robisz.

 Praca, która napełnia większą część naszego życia, powinna być możliwie najmniej męcząca i najbardziej satysfakcjonująca. Nie powinno się jej wykonywać bez radości, lecz ze zrozumieniem, z pietyzmem i z miłością.

 Nie powinniśmy zapominać, że prawdziwe uczucie szczęścia pochodzić może jedynie z miłości do naszej pracy. Jeżeli nie poświęcimy jej serca, nigdy nie będziemy szczęśliwi.

 Praca to najokrutniejszy z niewolników, Le Bourse. Ludzie oddają jej swoje życie, zdrowie, talenty, czas, który mogliby poświęcić na naukę, czytanie, malowanie, pisanie. Na miłość, przyjaźń, relaksyjne spacery, na rozmowy. Oddają jej cenne i piękne chwile, które potem, na starość, mieli by komu opowiedzieć. I to wszystko po to, żeby zarobić na chleb. Bo pracując - przestajesz głodować. Ale zaczynasz umierać.