Praca uczciwie wykonana daje człowiekowi wewnętrzną satysfakcję, że przyczynił się do dobra społecznego. To nie tylko obowiązek, ale i przywilej.
Praca jest największą przyjemnością życia; powinno się więc zostawić kilka rzeczy do wykonania po śmierci.
Nie próbuj być człowiekiem sukcesu, lecz człowiekiem wartości. Praca nie jest rzeczą najważniejszą w życiu. Masz prawo do działania, ale nigdy nie do rezultatów Twojego działania.
Praca bez refleksji, samokrytyki, ciągłego sprawdzania efektów i poprawiania błędów to nie praca, ale zabijanie czasu, a czas to życie, więc jest to rodzaj samobójstwa.
Praca, która nie przynosi zadośćuczynienia, jest niewolnictwem, najgorszym rodzajem niewolnictwa. Przyjemności trzeba szukać tam, gdzie wykonuje się swój obowiązek, a nie poza nim.
Praca jest cenniejsza niż złoto, droższa niż perły. Dzięki niej zdobywasz wszystko, czego tylko pragniesz. Przemienia leniwca w męża czynu, słabego w silnego, niewykształconego w mędrca.
Nie jest ważne, czy myślisz, że możesz, czy myślisz, że nie możesz. Każdą drogę wybierasz, masz rację.
Pracuj najszybciej jak możesz. Praca jest synergią siły i sprytu. Spryt to zdolność do myślenia, ale myślenie to tylko połowa roboty. Drugą połową jest siła, a siła przychodzi z szybkością.
Praca nad czymś, co przynosi nam radość i pasję, nie jest pracą w tradycyjnym sensie. To część nas, czegoś, co robimy z miłością i pełnym zaangażowaniem.
Sukces to nie koniec, porażka to nie katastrofa, to jedynie determinacja, że jesteśmy na właściwej drodze. Praca to coś, co dajemy od siebie, ale satysfakcja to coś, co dostajemy w zamian.
