Praca pomaga nie myśleć o życiu, nie ożywia - i to jest jej jedyna korzyść. Praca jest najłatwiejszą z dostępnych ucieczek, najmniej wymagającą, a więc i najchętniej wybieraną. W przeciwnym razie nikt by do niej nie szedł.
Nie chodzi o to, żeby pracować więcej, ale żeby więcej z siebie dawać. Czasem praca nie jest tym, co robię, ale tym, kim jestem.
Praca dla mnie to nie tylko zarabianie pieniędzy. To sposób na życie, na podążanie za swoimi pasjami. To potęga, która daje mi poczucie, że jestem na własnym kursie i zmieniam świat na lepsze.
Jeśli twój zawód to pasja, nigdy nie przepracujesz ani jednego dnia w swoim życiu.
Pracy nie da się ukochać. Można ją tylko dobrze robić. A żeby ją dobrze robić, trzeba ją zrozumieć.
Praca nad sobą to najważniejsze zajęcie, które można sobie wyobrazić. Nadaje sense nasza codzienności i sprawia, że dzień po dniu stajemy się lepszymi ludźmi.
Nie bierzemy pracy dla pieniędzy. Odmawiamy pracy dla pieniędzy. Robimy świetne rzeczy za pieniądze, ale nie dla pieniędzy - to jest różnica.
Praca to najokrutniejszy z niewolników, Le Bourse. Ludzie oddają jej swoje życie, zdrowie, talenty, czas, który mogliby poświęcić na naukę, czytanie, malowanie, pisanie. Na miłość, przyjaźń, relaksyjne spacery, na rozmowy. Oddają jej cenne i piękne chwile, które potem, na starość, mieli by komu opowiedzieć. I to wszystko po to, żeby zarobić na chleb. Bo pracując - przestajesz głodować. Ale zaczynasz umierać.
Twoje praca stanie się lekka kiedy stanie się twoją pasją i nigdy nie będziesz miał poczucia pracy, jeżeli twoja praca będzie twoim hobby.
Znam wiele osób o olbrzymim talencie. Część z nich jednak nie odnosi sukcesów, gdyż praca to 99% talentu.
