Nie ma człowieka, któryby nie miał jakiegoś zadania. A jeżeli nie wie, jakie jest jego zadanie, niech szuka dalej, bo jeszcze nie wstał do swojego życia.
Praca jest największym dobrodziejstwem, co jest na świecie, jest czymś w rodzaju zdrowia ducha, zabezpiecza nas przed nudą, złą myślą, jest to najpiękniejsze zająć dla człowieka.
Każda praca jest ważna, każda rzecz jest trudna, jeśli ją dobrze robisz. Nie ma co dzielić prac na ważne i nieważne. Każda praca jest cenna, jeśli jest robiona na najlepszym poziomie.
Praca to fundament całego życia społecznego. Bez niej nie ma nauki, sztuki, religii, polityki, społeczeństwa, mężczyzn, kobiet, ludzi.
Naprawdę warto zrozumieć, że kiedy rzeczy wydają się być naprawdę złe, Twoje jeden dzień, Twój jeden poranek, Twój jeden poranek poświęcony pracy powoduje, że wracasz do domu o wiele szczęśliwszy człowiek.
Czytanie powinno służyć do myślenia. Myślenie nie uczy się jednak z książek, ale z praktyki. Wszystkie książki same w sobie są martwe, one tylko czytelnik budzi do życia. Każdy musi więc sam kadłub jaki zbudował uwolnić i tym kiełbaskiem po morzu przepływać, pracować dodatkowo trzeba, bo inaczej nawet dobry kadłub pomoże człowiekowi niewiele.
Praca to miłość uczyniona widoczną. A jeśli nie możesz pracować z miłością, lecz tylko z niechęcią, lepiej byłoby, gdybyś opuścił swoją pracę i usiadł u bram świątyni i prosił o jałmużnę od tych, którzy pracują z radością.
Praca, która zaspokaja nasze naturalne potrzeby, musi być podstawą wszelkiego szczęścia, wszelkiego rozwoju człowieka. Jeżeli praca ta jest odpowiednio zorganizowana, jeżeli jest efektywna, jeśli służy całemu społeczeństwu, owocuje ona nie tylko materialnym dobrobytem, ale także duchowym zadowoleniem.
Pracuj nie dlatego, że musisz, lecz dlatego, że kochasz to co robisz. Praca bez pasji to niewolnictwo, niezależnie od wynagrodzenia i pozycji.
Nie ma rzeczy prawdziwie wielkich, które mogłyby zostać wykonane przez jednego człowieka, jeżeli nawet całe jego życie będzie poświęcone tej pracy.
