Pracuj tak, jakbyś miał żyć wiecznie, żyj tak, jakbyś miał umrzeć jutro.
Praca jest czymś więcej, niż środkiem do życia. To sposób na życie. Nasza praca jest wyrazem tego, kto jesteśmy. W tym, co robimy, można odczytać, kim naprawdę jesteśmy i co chcemy od życia.
Praca, która daje nam satysfakcję, ożywia nasz umysł, rozjaśnia nasze perspektywy, rozbudza nasza zdolność do wyobraźni i przede wszystkim nas kreuje. Osoba, która nie pracuje, zwłaszcza jeśli ma możliwość pracy, ma utrudniony rozwój ducha i osiaga mniej niż mógłby.
Praca nad czymś, co kochamy, jest jak hodowla roślin. Czasami wymaga wiele cierpliwości, ale efekt końcowy, efekt dojrzałych owoców, jest niezwykle satysfakcjonujący.
Praca to coś więcej niż środki do życia - to fundamentalny aspekt ludzkiej godności. To więcej niż tylko zarabianie na życie. To aspiracja do postępu, do lepszej, bardziej stabilnej i bezpiecznej przyszłości. To środek do osobistego rozwoju, pokonywania biednienia i budowania sprawiedliwego społeczeństwa.
Pracujcie nieustannie i szczęśliwie. Praca wznosi umysł i daje mu siłę, aby sprostać zmaganiom z losem. Kto nie pracuje, ten nie powinien też jadać.
Pracuj tak, jakbyś nie potrzebował pieniędzy. Miłuj tak, jakbyś nigdy nie doświadczył bólu. Tańcz, jakby nikt nie patrzył. To jest droga do szczęścia.
Za tym co robimy, kryje się stworzenie samego siebie, nasza realizacja jako człowieka. Przy tym nie chodzi tylko o to, co produkujemy, ale przede wszystkim o to, jak to robimy. Nasza praca jest przedłużeniem nas samych.
Zrób coś, co naprawdę ci się podoba, a nigdy nie będziesz musiał pracować ani dnia w swoim życiu.
Musisz pracować z sercem, jeśli zamierzasz jakiekolwiek płony czerpać z pracy. Robienie czegoś połowicznie, z marszu, to strata czasu, a pomijając efekty fizyczne jakie wywołuje taka postawa, przede wszystkim mówię tutaj o straconych chwilach, które nigdy nie wrócą.
