Praca jest podstawowym warunkiem wszelkiego dobra, zarówno materialnego, jak i duchowego. Nie ma nic za darmo. Jeżeli coś kosztuje mniej pracy, to dlatego, że ktoś inny włożył więcej swojej pracy.
Dzień potracony na lenistwo nie zawsze jest stracony, dzień potracony na pracę zawsze jest dniem odbitym od życia.
Za tym co robimy, kryje się stworzenie samego siebie, nasza realizacja jako człowieka. Przy tym nie chodzi tylko o to, co produkujemy, ale przede wszystkim o to, jak to robimy. Nasza praca jest przedłużeniem nas samych.
Nie chodzi o to, żeby pracować więcej, ale żeby więcej z siebie dawać. Czasem praca nie jest tym, co robię, ale tym, kim jestem.
Znajdź coś, co kochasz robić, i nigdy więcej nie będziesz musiał pracować. To jest prawdziwa pasja wymagająca poświęcenia, ale dająca satysfakcję i spełnienie.
Praca, która nie przynosi zadośćuczynienia, jest niewolnictwem, najgorszym rodzajem niewolnictwa. Przyjemności trzeba szukać tam, gdzie wykonuje się swój obowiązek, a nie poza nim.
Praca nie jest coś, co robimy tylko dlatego, że musimy. Praca jest wyrażaniem naszego życia, naszej osobowości, naszych zainteresowań. Gdy pracujemy, tworzymy. Tworzymy widoczne i niewidoczne rzeczy. Praca to sposób na manifestowanie naszej istoty w świecie.
Wybierz pracę, którą kochasz, a nie będziesz musiał pracować ani jednego dnia w swoim życiu.
Praca jest czynnością tak naturalną, jak bieg rzeki czy tańczące liście na drzewie. To miejsce, gdzie umysł siada i zaczyna pracować swoimi rękoma. To biurko, na którym tańczą ręce, zamarznięte w jednym położeniu, ale myślące o wielu rzeczach. Praca to jest to miejsce, gdzie umysł, ciało i serce łączą się w harmonijną symfonię.
Praca nie jest człowiekiem, nie ma prawa domagać się od nas poświęcenia życia.
