Praca może być albo początek naszych cierpień, albo początek naszej radości. To od nas zależy, jaki obraz pracy malujemy w naszym umyśle.
Praca to coś więcej niż tylko zarobek. To sens i cel. Bez pracy, zdecydowanie, nie mamy żadnej dyscypliny. Wiele osób bez pracy oddaje się rozpaczy, alkoholowi albo prokrastynacji.
Naprawdę warto zrozumieć, że kiedy rzeczy wydają się być naprawdę złe, Twoje jeden dzień, Twój jeden poranek, Twój jeden poranek poświęcony pracy powoduje, że wracasz do domu o wiele szczęśliwszy człowiek.
Praca to nie tylko obowiązek, ale także przywilej. To okazja do poznawania, doświadczania sukcesów i nauki. To szansa na odkrywanie swojego potencjału, możliwość rozwoju. Praca to moment, kiedy możemy sprawdzić kondycję naszego charakteru, naszą cierpliwość i zdolność do radzenia sobie z trudnościami.
Nie jest ważne, co robimy, ale jak bardzo kochamy to, co robimy. Każda praca ma wartość, jeżeli jest wykonywana z miłością.
Praca nie jest czymś, co musimy robić pomimo tego, że nie chcemy. Jest to konieczność, która staje się cennym skarbem.
Praca daje człowiekowi nie tylko środki do życia, ale też poczucie godności. Bez pracy człowiek czuje, że traci swoją wartość.
Praca, którą lubisz, usuwa z życia łańcuch niewolniczej rutyny i zmienia go w łańcuch złoconych dni pełnych zadowolenia.
Kto kocha to, co robi, nie pracuje ani jednego dnia w życiu. Pasja to potężna siła, która sprawia, że praca staje się przyjemnością, a droga do celu ciekawą podróżą.
Praca jest najważniejszą sprawą w życiu: odmienia los, kształtuje charakter, połyka czas, a przy tym daje poczucie wartości.
