Praca to miłość uczyniona widoczną. A jeżeli nie możesz pracować z miłością, ale tylko z odrazą, lepiej jest, żebyś opuścił swoją pracę i usiadł u bramki świątyni i brał jałmużnę od tych, którzy pracują z radością.
Praca bez pasji jest jak jedzenie bez smaku. Człowiek musi robić to co kocha, a nie to co musi. Dopiero wtedy praca staje się przyjemnością, a nie obowiązkiem, i przynosi prawdziwą satysfakcję.
Praca jest podstawowym warunkiem wszelkiego szczęścia, żadne prawdziwe szczęście nie jest możliwe bez pracy. Praca jest jedynym skutecznym lekarstwem na wszystkie dolegliwości życia
Praca to coś więcej niż środki do życia - to fundamentalny aspekt ludzkiej godności. To więcej niż tylko zarabianie na życie. To aspiracja do postępu, do lepszej, bardziej stabilnej i bezpiecznej przyszłości. To środek do osobistego rozwoju, pokonywania biednienia i budowania sprawiedliwego społeczeństwa.
Pracuj na coś, co naprawdę cię kręci – inaczej, będziesz musiał zmuszać się do pracy. A to jest najgorsza forma pracy, jaka tylko istnieje.
Praca nie uśmierca. Niepracowanie uśmierca. Kiedy nagle zostajemy pociągnięci na bok i nie mamy złudzenia, że robimy coś strasznie ważnego – bardzo szybko stajemy się starymi, spróchniałymi i śmiertelnymi. Praca to sekwencja. Praca to rytm.
Prawdziwa satysfakcja zawodowa ma miejsce tylko wtedy, kiedy Twoja praca staje się Twoją pasją, a Twoja pasja staje się Twoją pracą.
Praca nie jest czymś, co musimy robić, aby przeżyć, ale pewnym rodzajem poszukiwań - poszukiwań dobrego, ważnego i prawdziwego życia. Najważniejsze nie jest to, co nas czeka, ale to, w co sami się przekształcamy.
Praca bez refleksji, krytyki, bez wiedzy i miłości staje się niewolą. Szczęściem jest pracować na rzecz ludzi, których kocha się najbardziej.
Praca to coś więcej niż tylko zarobek. To sens i cel. Bez pracy, zdecydowanie, nie mamy żadnej dyscypliny. Wiele osób bez pracy oddaje się rozpaczy, alkoholowi albo prokrastynacji.
