Prawda dociera do nas powoli, bo inaczej mogłaby zabić.

 Prawda jest twarda jak diament i krucha jak kwiat lotosu - nie można ją ściskać, można tylko otaczać nią swoją duszę.

 Czasem życie w kłamstwie jest łatwiejsze niż stawienie czoła prawdzie.

 Ślepe podążanie za prawdą nie prowadzi do wyzwolenia, podobnie jak niewłaściwe jej zrozumienie. Prawda to nie tylko duchowa ideologia, ale praktyka życiowa. Dążyć do prawdy, to dążyć do głębszego poznania siebie i świata.

 Choć i prawda, jest przecież złorzeczeniem, gdy ją kto zjadliwie obwieszcza.

 Te, które zdarzają się tylko raz, zmieniają nas na zawsze: śmierć, miłość, prawda; i trzy z nich są jednym i tym samym.

 Prawda jest, że nic na świecie nie jest trudniejsze niż szczerze mówić o sobie, mówić pełnię prawdy o sobie.

 Może uczciwiej byłoby wyznać całą prawdę, zamiast uciekać za parawan lęków i obaw?

 Z dala od nieznajomych ludzi człowiek ma dość własnych kłamstw, a blisko - dość cudzych prawd.

 Nigdy nie ukrywaj prawdy
przed ukochaną osobą, bo i tak wszystko wyjdzie na jaw. Wtedy będzie za późno na wyjaśnienia.

 Prawda nie błyszczy i nie rzuca się w oczy.