Mężczyzna wyraża swoją tajemnicę, nie odwołując się do życia innych. Swoją wartość ujawnia w wyzwoleniu,...
Bóg pozwala nam patrzeć na siebie nie jako na podmioty konieczności, lecz jako na podmioty wolności. Kto nie rozumie eschatologicznego wymiaru człowieka, nie zrozumie wyzwolenia, które ma miejsce przez Boga.
Poznając prawdę o innych, uczymy się prawdy o sobie. Można czasem dostać z tego bólu głowy, ale prawda jest niezbędna, chociażby dlatego, że wyzwala. Ciemność jest łatwiejsza, ale niewolnicza.
Wolność to prawo do tego, co nie szkodzi innym. Swoje ograniczenia znajduje ona jedynie w równym prawie innych. Wyzwolenie jednej ludzkości możliwe jest tylko za cenę wyzwolenia wszystkich.
Wielu ludzi boi się powiedzieć prawdę, obawiając się konsekwencji czy reakcji innych osób. Ale prawda zawsze wychodzi na jaw, niezależnie od tego, jak długo próbujemy ją ukryć. A moment, kiedy to następuje, może być zaskakująco wyzwalający.
Zręczne ręce – wyzwolenie, złote usta – wyniesienie.
W niewiedzy że się istnieje jest wyzwolenie od czasu i śmierci.
W apatii jest wolność, dzikie, odurzające wyzwolenie, którym prawie można się upić.
Jeżeli człowiek ma być wolny, musi zawładnąć ekonomizmem, który dotychczas nim włada; inaczej wszelkie wyzwolenia powstaną w dziedzinie iluzji.
W apatii jest wolność, dzikie, odurzające wyzwolenie, którym prawie można się upić.
Śmierć wydaje się upragnionym wyzwoleniem od tych ziemskich rozkoszy, których dane mi było poznać.
Strach jest spoiwem formy. Świadomość bezforemnej istoty wyzwala.