Człowiek się zawsze boi prawdy, gdy nie wie, do czego prawda prowadzi.
Prawda jest bowiem zawsze konkretna, podczas gdy kłamstwo jest ogromnie abstrakcyjne. Wobec tego, czyż nie jest prawdą, że kłamstwo jest zawsze proste?
Prawda nie jest tym, co można rozumem pojąć, ale tym, co można zrozumieć jedynie sercem
Prawda nie jest dostępna dla umysłów, które nie mają odwagi doświadczyć wątpliwości i zbadać swoje najgłębsze lęki.
Nie jest prawdą, że człowiek cierpi zbyt wiele; prawda jest raczej taka, że człowiek cierpi zbyt mało i w niewłaściwy sposób, że jest on nieograniczony, a jego apetyty są nienasycalne
Człowiek jest stworzeniem, które potrafi przyzwyczaić się do wszystkiego, i oto jest na pewno najlepsza definicja człowieka.
Niejednokrotnie prawda nie jest wcale tym, co się dokazało, ale tym, co prawdopodobnie nie jest prawdą, ale przez większość jest uważane za takową. Prawda jest tym, czego potrzeba nam do życia
Człowiek jest niczym przed prawdą, niczym wobec nieskończoności. Wszystko zanika, przemija, prawda pozostaje. Prawda jest jednym i niezmiennym duchem tego wszechświata. Wszystko inne jest jej wymysłem i nią tworzone.
Czy można uznać coś za prawdę, jeśli nie ma na to dowodów? A jeśli są dowody, to czy są one wystarczające, aby potwierdzić tę prawdę? A co, jeśli prawda jest nieznośna, czy powinniśmy ją ignorować? Czy prawda może w ogóle być niezrozumiała? Musimy ciągle szukać prawdy i dążyć do jej poznania, bez względu na wszystko.
Nic nie jest bardziej drogocenne niż prawda. Ale z prawdą jest jak z bursztynem: często mało cenna, bo zbyt powszechna.
