Gdy mówisz prawdę, nie potrzebujesz sobie niczego przypominać.

 Prawda jest jak tlen. Możemy ją zatruwać, ale nigdy nie zdołamy jej całkowicie zniszczyć. I pomimo wszystko, niezależnie od tego, ile będzie jej jeszcze w powietrzu, stara się ona przedostać do naszych płuc, do naszego serca, nawet jeśli przez moment pomyślimy, że umiemy jej unikać.

 Prawda jest jak lew; nie musisz jej bronić. Pozwól jej po prostu na swobodę - sama się obroni.

 Największe prawdy są te najprostsze. Tak właśnie jest z życiem, które jest bardzo proste, ale my je wciąż skomplikować.

 Prawda ma moc uzdrawiania.

 Prawda jest jak jaskinia w górach - trudno ją znaleść, a gdy w końcu do niej dotrzesz, odkrywasz, że jest głębsza i mroczniejsza, niż kiedykolwiek przypuszczałeś.

 Jeśli dążysz do prawdy, musisz się nauczyć, zanim zaczniesz szukać, iż nie możesz nauczyć się tego, czego nie wiesz. Jak by to miało być możliwe? Czy widziałeś kiedykolwiek coś takiego?

 Czasami prawda jest tak bolesna, że sensowne osoby wybierają samozaparcie. Prawda nie tyle rani, co na dłuższą metę osłabia.

 Żyjemy w epoce, kiedy niezależne myślenie jest karane ostracyzmem, kiedy poszukiwanie prawdy jest przestępstwem, kiedy ideały, które były intensywnie pielęgnowane, są teraz zakłamywane. Ludzie, którzy byli symbolem tych ideałów, są teraz nazywani przestępcami. Jest to prawdziwy absurd.

 Pod każdą łatką, która mnie przykleją, jestem inna, nie taka, jak mówią, jestem inna, nie wiem kim, lecz wiem, że prawda jest zawsze jakaś inna.

 Prawda jest jak kiedyś zanurzysz się w oceanie. Trzeba odwagi, by zanurzyć się głęboko, a kiedy to zrobisz, zobaczysz rzeczy, które większość ludzi nigdy nie zobaczy