Gdy mówisz prawdę, nie potrzebujesz sobie niczego przypominać.

 Jeśli dążysz do prawdy, musisz się nauczyć, zanim zaczniesz szukać, iż nie możesz nauczyć się tego, czego nie wiesz. Jak by to miało być możliwe? Czy widziałeś kiedykolwiek coś takiego?

 Prawda niekiedy jest trudna do przyjęcia. Ale nie przyjmowanie prawdy nie czyni jej mniej prawdziwą.

 Prawda istnieje. Tylko kłamstwo musi być wytworzone.

 Jakże często, (...) ludzi wyleczyłoby z zazdrości poznanie prozaicznej prawdy.

 Prawda jest jak pieniądz: zawsze wraca do swego właściciela. Gdziekolwiek będzie, w końcu go odnajdujemy. Możemy go stracić na pewien czas, ale zawsze do nas wróci.

 Człowiek, który twierdzi, że zawsze mówi prawdę, jest niewątpliwie kłamcą. Prawda nie jest jednoznaczna, nie jest absolutna. Jest jak światło padające na wielościenny diament. Każda z jego płaszczyzn odbija światło inaczej, każda pokazuje inną fację prawdy.

 Prawda jest jak mucha; jeśli tonie, to dlatego, że połapała się w sieci kłamstwa. Jeśli nie jest widoczna, to dlatego, że siedzi gdzieś w cieniu, ale zawsze jest gdzieś tam, pod ręką.

 Nie ma faktów, tylko interpretacje. A przecież, co to jest prawda? Ruchomy ciąg metafor, metonimii, antropomorfizmów: innymi słowy suma ludzkich relacji, które zostały poetycko i retorycznie podwyższone, przekształcone, ozdobione, i które po długim użyciu ludzie uznali za stałe, kanoniczne i obowiązujące

 Prawda nie jest prostą informacją, ale poczuciem wiarygodności, które może wynikać tylko z doświadczenia.

 Zawsze mów co czujesz, lepiej niech
zaboli teraz, niż później dwa razy mocniej.