Nic dwa razy się nie zdarza i nie zdarzy. Z tej przyczyny zrodziliśmy się bez wprawy i pomrzemy bez rutyny.
Na ziemi nic nie jest trwałe i wszystko jest mimo dobrej konserwacji podatne na rozkład, a tym bardziej nietrwałe są nasze ciała, które i bez wpływu zewnętrznych czynników starzeją się i degenerują.
Im dłużej żyję, tym bardziej rozumiem, że to, co wartościowe, przemija. Przemija uroda, przemija młodość, przemijają lata. Ale jest jedna rzecz, która nie przemija - to są wartości, którymi się człowiek kieruje. To są wartości, które człowiek nosi w sobie.
Czas jest jak rzeka. Nie możesz dotknąć tej samej wody dwa razy, ponieważ płynąca woda minęła i nigdy nie wróci. Ciesz się każdym momentem życia.
Każda chwila przemija, tak jak ty. Zima idzie, zima przechodzi, wiosna zajmuje jej miejsce. Gdy wiosna się skończy, lato tu zaraz wstąpi. Każda pora dnia przemija - poranek, popołudnie, wieczór, potem noc. Te wszystkie przemijają, nic nie trwa wiecznie.
Czas, który widzisz na zegarze, nie mierzy. Nie jest więcej niż latarnia strażnicza na błyszczącej ułamku sekundy szlaku z istnienia do otchłani.
Czas jest jak rzeka, która niesie lekkie piórka na swojej powierzchni, a wielkie rzeczy gubi na dnie.
Czas mija, a my z nim. Pomyśl tylko, ile się zmieniło. Ile nowych dni, ludzi, okoliczności... A czasu jest coraz mniej... Coraz częściej myślę o przemijaniu. O tym, że wszystko ma swój koniec... I to, co dziś jest, jutro może już nie być...
Nie ma nieskończoności, nie ma trwania w czasie i sam czas to tylko twór naszego umysłu umożliwiający zrozumienie sukcesji zdarzeń. W naszych duszach, czasem przeżycia są skrępowane, zatrzymywane, skracane, a czasem ciągną się nieskończoność.
Czas jest jedyną rzeczą na świecie, której nie można cofnąć. Właśnie dlatego przemijanie jest tak bolesne. Wszystko minie, niezależnie od tego, ile sił poświęcimy na próbę zatrzymania go. Każda chwila jest jedyna w swoim rodzaju.
