Nieszczęśliwa jest wszelka dusza skrępowana ...

 Czasami przyjaźń rodzi się w sposób nagły.

 Kto nie ma przyjaciół, żyje tylko połowicznie.

 Celem każdej przyjaźni jest dawanie drugiej osobie siły, gdy tylko tego potrzebuje.

 Wiecie kiedy można nazwać ludzi przyjaciółmi?
Gdy zapłakany przychodzisz znienacka a oni wiedzą co powiedzieć. Gdy wiedzą kiedy dać Ci kopa, i nie boją się Ci spojrzeć w oczy po powiedzeniu prawdy o wszystkim dookoła. Tacy którzy słysząc o Twoich marzeniach będą Cię wspierać, nieważne jak bardzo nierealne by były. Będą w Ciebie wierzyć, gdy sam w siebie zwątpisz.

 Ten jest dobrym przyjacielem,kto mówi dobrze o nas za naszymi plecami.

 Przyjaciel to ten, kto zna cię takim, jaki jesteś, rozumie, gdzie byłeś, akceptuje, czym jesteś teraz, i pozwala ci rosnąć.

 Przyjaźń nie jest tym, co wiesz najgłębiej w swoim sercu o danym człowieku. Jest to dar nie sądzenia ich, gdy dowiesz się.

 Na szczęście nauczyłem
się czytać. Ta umiejętność
była dla mnie prawdziwym wybawieniem, od tej pory moimi przyjaciółmi stały się książki

 Przyjaźń, to nie tylko znajomość ludzi, ale przede wszystkim zrozumienie dla nich. To jest skarb, który nie ma swojej wartości. Nie można go nigdzie sprzedać, ale można go stracić.

 Przyjaciel to ktoś, kto zna cię lepiej, niż sam siebie, a mimo to cię lubi, docenia twoje mocne strony, ale nigdy nie ukrywa przed tobą twoich słabości. To osoba, której ufasz zawsze i wszędzie, niezależnie od okoliczności.