Nieszczęśliwa jest wszelka dusza skrępowana ...
Nieszczęśliwa jest wszelka dusza skrępowana przyjaźnią ku rzeczom nieśmiertelnym, gdyż się kraje po ich utracie i odczuwa nieszczęście, jakim dotknięta była i przed ich utratą.
Jak może się z nim zadawać, skoro stale odmawia robienia z siebie durnia dla jej rozrywki?
W prawdziwej przyjaźni nie chodzi o to, żeby być nierozłącznym, tylko o to, żeby rozłąka nic nie zmieniła.
Kto mówi dobrze o sobie, przekreśla największego przyjaciela, jakiego ma.
Przyjaciel to ktoś, kto daje ci całkowitą swobodę bycia sobą. I szczególnie kiedy czujesz się słabo, jest obok, niezależnie od wszystkiego. To osoba, która nigdy nie opuszcza twojego serca, nawet gdy opuszcza twoje życie.
Z prawdziwym przyjacielem można milczeć w towarzystwie, wybierając słowa bez potrzeby mówienia. To jest przyjaźń, która nie zależy od wymiany słów, ale od prawdziwego zrozumienia.
Jeżeli stracisz zbyt wiele osób grozi ci też, że stracisz samą siebie.
Przyjazień to nie tylko odkrywanie wspólnych zainteresowań, to także razem dostrzegać i podziwiać to samo w innych.
Jak ludzie za sobą tęsknią to się spotykają a nie tylko gadają, że bardzo, bardzo tęsknią.
Prawdziwy przyjaciel to ten, kto wchodzi, gdy reszta świata wychodzi. Kiedy jesteśmy nisko, kiedy jesteśmy samotni, prawdziwi przyjaciele próbują nas podnieść.
Życie bez przyjaciół, jest jak życie bez muzyki lub bez tlenu