Przyjaciele wnoszą w nasze życie humor i piękno.

 Przyjaźń to dusza zamieszkująca dwa ciała; serce, które mieszka w dwóch duszach

 Chcę zawsze wszystko wiedzieć o nowych przyjaciołach, a nic o starych.

 Prawdziwa przyjaźń to nie „być tam”, kiedy jest to dla ciebie wygodne, ale „być tam”, kiedy nie jest. To nie „być tam”, gdy jest łatwo, nie „być tam”, gdy jest przyjemnie, ale „być tam”, gdy jest trudno i gdy jest najgorzej.

 Przyjaźnia to coś więcej niż obowiązek. To po prostu sposób, w jaki nauczyliśmy się pokazać, jak bardzo komuś na nas zależy. Przyjaciele to ci, którzy wiedzą o tobie najgorsze, a mimo to widzą w tobie to, co najlepsze.

 Uległość stwarza przyjaciół, prawda nienawiść.

 Przygoda pewna przyjaciół i nieprzyjaciół próba.

 Przyjaźń jest najpiękniejszym z umysłu świata, jest sztuką, której należy uczyć się przez całe życie. Przyjaźń to coś więcej niż tylko słowa, to jest uczucie, które można odczuć tylko wtedy, gdy masz prawdziwego przyjaciela obok siebie.

 Ludzie przechodzą obok nas i znikają, ale są tacy, którzy zostają na zawsze. Bez względu na czasy, na sytuacje. Oni są jak słońce, które zawsze jest choćby za chmurami. Oni użytkują naszych snów, naszych tajemnic, są ze słońcem i z mrokiem, zdesperowani, a równocześnie wierni do końca. Takie jest prawo prawdziwej przyjaźni: bez użalu, bez pamięci i bez żądań.

 Dla prawdziwego przyjaciela nie ma rzeczy niemożliwych. On potrafi zrozumieć twój najgłębszy ból nawet bez słów. Prawdziwy przyjaciel to ten, który jest przy tobie, kiedy reszta świata odwraca od ciebie wzrok.

 Przyjaźń to nie jest tylko obecność, to jest coś więcej. To rozumienie, to uznawanie drugiego człowieka, to uczucie, które nie jest ani trochę mniej piękne niż miłość.