Pewnego przyjaciela poznaje się w niepewnym położeniu.

 Prawdziwa przyjaźń między dwoma istotami nie jest oparta na daniu i braniu w rzeczach małych. Zawsze, kiedy jesteś głodny, twoi prawdziwi przyjaciele przygotowują ci stół pełen jedzenia.

 Żyć i nie mieć przyjaciela to tak, jak być pisarzem i mówić tylko do szuflady.

 Nigdy nie zapomnij o tych, którzy byli z tobą, kiedy było ci ciężko.

 Przyjaźń to nie tylko wspólne zainteresowania i dobre chwile. To przede wszystkim lojalność, zaufanie i gotowość do pomocy nawet w najcięższych momentach. Bez względu na to, jak trudne są okoliczności, prawdziwy przyjaciel nigdy Cię nie opuści.

 Wymówki nie masz, gdy przyjaciel prosi.

 Przyjaźń to jedna dusza mieszka w dwóch ciałach, a dwie serca biją w jednym rytmie. To cenny dar, który niewielu potrafi docenić do końca.

 Przyjaźń nie polega na tym, żeby patrzeć jeden na drugiego, ale żeby patrzeć razem w tym samym kierunku. To relacja wykraczająca daleko poza czas i przestrzeń.

 Nie oceniaj mnie, kiedy błądzę, ani też, kiedy upadam. Zamiast tego, patrz, ile razy mam siłę, by ponownie wstać. To nazywane jest przyjaźnią.

 Przyjaciel to człowiek, do którego dzwonię
po wielu miesiącach milczenia, i nie pyta:
dlaczego się nie odzywałaś, tylko mówi:
cieszę się, że właśnie dziś słyszę Twój głos.

 Przyjaźń to niezłomna przystań, do której zawsze możemy zawinąć w trudnych chwilach. To nieocenionalne bogactwo, które wielokrotnie potrafi przerosnąć nawet wartość złota.