Przyjaźń jest jedyną rzeczą na świecie, co do której filozofia nigdy nie wymyśli, że jest niepotrzebna, bo przyjaźń jest potrzebna jak powietrze lub jak zdrowie. I jest rzeczą rzadką, bo rzadko udaje się nam spotkać człowieka, który potrafi przyjaźnić się.
Prawdziwa przyjaźń nie jest o tym, kto był najdłużej, ale kto przyszedł i nigdy nie odszedł
Przyjazień to nie tylko odkrywanie wspólnych zainteresowań, to także razem dostrzegać i podziwiać to samo w innych.
Przyjaciel to ten, kto zna cię takim, jakim jesteś, rozumie, tam gdzie popełniłeś błędy, pomaga dźwignąć się z nich, a bez zmrużenia oka, zawdzięczasz mu swoje szczęście.
Prawdziwa przyjaźń polega nie na tym, żeby patrzeć jeden na drugiego, ale na tego, żeby patrzeć razem w tym samym kierunku.
Przyjaźń to cenny skarb, który mierzy się nie ilością wspólnie spędzonych chwil, ale głębią porozumienia, lojalności i gotowości do pomocy. Czyń przyjaciół z ostrożnością, ale kiedy już ich zyskasz, traktuj jak rodziny.
Prawdziwi przyjaciele to ci, którzy wchodzą, gdy reszta świata wychodzi
Prawdziwa przyjaźń nie polega na tym, by być nieodłącznym, ale na tym, że możemy być osobno, a nic się nie zmienia.
Podstawą przyjaźni jest wzajemne zrozumienie, które czerpie siłę z pokory. Dobre dni z przyjacielem są lekcjami, złe dni są testem na to, jak bardzo cenisz te lekcje.
Przyjaźń to nie tylko zrozumienie i podobieństwo duchowe, to także duży szacunek do różnic. Łączy nas to, że mamy pewne wspólne cele, ale przede wszystkim zrozumienie i szacunek dla naszych różnic.
