Przyjaźń, to jak gwiazda. Nie zawsze ją widać, ale wiemy, że zawsze jest. Ciężko ją znaleźć, łatwo stracić, ale gdy już ją mamy, towarzyszy nam do końca życia.
Stare opowieści są jak dawni przyjaciele, których trzeba od czasu do czasu odwiedzać.
Prawdziwy przyjaciel to ten, który wchodzi, gdy reszta świata wychodzi.
Przyjaźń to jedna dusza zamieszkująca dwa ciała, to jedno serce zamieszkujące dwa serca.
Przyjaciół wcale nie poznaje się w biedzie. Przyjaciół poznaje się po tym, jak znoszą twoje szczęście.
Przyjaźń to nie tylko cenny dar, ale także stałe zobowiązanie. Nie przez przypadek mówi się, że nie można mieć dużo prawdziwych przyjaciół. Na przyjaźń trzeba poświęcać czas, trzeba się wysilać, trzeba być wiernym, nawet kiedy przyjaciel jest daleko.
Przyjaźń oznacza zrozumienie, nie tylko porozumienie. Obejmuje odpuszczenie, a nie tylko zapominanie. Oznacza pamięć nawet wtedy, gdy zapominanie nastąpiło.
Chcę, by mój świat był twoim,
a twój moim. Na tym polega przyjaźń.
Sobie wyświadcza dobrodziejstwo,kto je wyświadcza przyjacielowi.
Krytykuj przyjaciela w cztery oczy, a chwal przy świadkach.
